„Przyjąwszy chrzest od Rzymian i od Greków, przyjęliśmy zarazem ich ducha pogardy i nienawiści do wszystkiego, co było starym lub obcym; ze wstrętem tylko przyzwyczajono nas patrzeć na stan dawny, wystawiano go zawsze w najohydniejszych obrazach. Przy takowym uprzedzeniu Słowianie musieli nam się wydawać dziką tłuszczą, nie znającą żadnych prawideł obyczajności i porządku.”

„Kaplica pałacowa w Poissy, w której przyjąłem chrzest, więcej dla mnie znaczy, niż katedra w Reims, gdzie odbyła się moja koronacja; przez chrzest stałem się dziecięciem Bożym, a to godność wyższa od godności królewskiej.”

„Jest dawny staropolski obyczaj: chcąc dobrze gościa przyjąć, trzeba się z nim upić.”

„Panie Jezu, przyjmij ducha mego! Panie, nie poczytaj im tego grzechu!”

„Żyć to przede wszystkim przyjąć swoje życie.”

„Wiara ukazuje cel życia, obowiązujący we wszystkich okolicznościach. Jest nim Bóg – albo Go przyjmiesz całym sobą i na zawsze, albo Go na zawsze stracisz.”

„Osoby promujące ideologię historii utrzymują na przykład, że Mieszko I zbudował swoją potęgę na łupieniu słowiańskich plemion i sprzedawaniu jeńców w niewolę. Chrzest przyjąć miał po to, żeby zabezpieczyć zgromadzony majątek i obronić swoje wpływy polityczne. A przecież wiadomo, że Mieszko I uświadomił po prostu sąsiadom, że są Polakami, czyli dumnym narodem w sercu Europy. Chrzest przyjął z kolei, żeby wprowadzić do Watykanu papieża-Polaka, który obali komunizm.”

„Nie po raz pierwszy widziałem siłownię, ale obraz tych wszystkich młodych ludzi, którzy po wyjściu z pracy biegali, żeby zrzucić z siebie frustrację i tłuszcz, wydawał mi się kwintesencją owej cywilizacji: biec, żeby biec, iść, żeby nigdzie nie dotrzeć.”

„Radośnieśmy życie przyjęli
I śmierć przyjmiemy radośnie.”

„Zawodnik w ataku przyjął taką zasadę: siła razy ramię i nie patrzę co się stanie.”