„Wiedziałem już, dlaczego nazywają go Żabą. Był niski, krępy, miał niezdrową, zielonkawą cerę, wyłupiaste oczy i rozszerzające się ku dołowi, zwisające podgardle. Naprawdę, w każdej chwili można się było spodziewać, że wskoczy na najbliższe krzesło i zarechocze lub zakumka.”

„Te oczy pod czarnym kapeluszem, kiedy je pierwszy raz zobaczyłem, były oczami zawiedzionego gwałciciela.

Miał twarz, która przypominała mi żabę - nie ropuchę, ale taką zwykłą żabę, dla której Paryż był za wielką kałużą.

Wszystkie pokolenia są na wskutek czegoś stracone i zawsze były, i zawsze będą.”

„Nie wiadomo dlaczego i na co i po co,
Z okiem błędnie utkwionym w zaświatowej dali,
Ducha wzbijam na skrzydłach, jak na chwiejnej szali,
I spadam w dół, wieczystą przemożny nocą”

„Alkohol jest jedyną cieczą, która posiada szczególną właściwość – płynie od dołu ku górze.”

„W Bośni podczas wojny byli wojownicy dżihadu z Bliskiego Wschodu. Skoro wiedziało o tym każde dziecko (serbskie, chorwackie, muzułmańskie), musiały wiedzieć tajne służby. Niektórzy osiedlili się. I nagle, po 11 września, kilku z nich trafia do Guantanamo. Dlaczego? Bo tak.”

„(…) szukamy raczej nowych rozwiązań wizualnych. Wciąż unikamy też bycia aktorami meblowymi. To taki sposób grania, że cały sceniczny ruch i gesty są ustawione wokół mebli, które wciąż się ogrywa. Jeśli na scenie stoją krzesło i stół, aktor meblowy zasiądzie na krześle, a na stole postawi szklankę z sokiem. U nas jest odwrotnie – jak już siadać, to raczej na stole, a na krześle postawić szklankę. Staramy się brać wszystko pod włos. I ta nasza niekonsekwencja wobec teatru tradycyjnego z pewnością pozostanie. Wciąż chcemy zaskakiwać widzów i wymykać się zaszufladkowaniom. Żeby idący na przedstawienia widzowie nie wiedzieli, czego się mogą spodziewać.”

„Śmierci przyjrzałam się z bliska: śmierć to był sufit. Gdy zna się sufit lepiej od siebie samej, to się nazywa śmierć. Sufit jest tym, co przeszkadza oczom patrzeć w górę, a myślom wzlatywać w przestworza.”

„Chodzą ludzie, asfalt depczą
Nikt nie krzyknie, każdy szepcze
Drzwi zamknięte, zaklepany krąg

Tylko czasem kropla z oczu
po policzku w dół się stoczy
I to dziwne drżenie rąk”

„Ja tego, proszę pana, nie nazywam Konstytucją, ja to nazywam konstytutą. I wymyśliłem to słowo, bo ono najbliższe jest do prostituty. Pierdel, serdel, burdel.”

„w każdej chwili mogę skorzystać z tysiąca par oczu
jakimi dysponuję znam zasady
smukłego ruchu ciał
jakimi obdarzyła mnie historia”