„Dusza, osobowość, charakter są atoli – i w tym leży nieskończenie głęboki, trwały dorobek poznawczy Schopenhauera – identyczne z wolną wolą, a przynajmniej o tyle pokrywa się wola z jaźnią, o ile pojmujemy jaźń w związku z absolutem. A skoro kobietom brak jaźni, to i woli posiadać nie mogą.”

„Jeśli kobietę zapytać, co przez swe „ja” rozumie, nie potrafi ona przedstawić sobie pod tym nic innego, jak tylko swe własne ciało. Jaźnią kobiety jest jej powierzchowność zewnętrzna.”

„Skąd więc pochodzić może kobiecy rodzaj próżności? Łączy się on z brakiem jaźni „myślnej” (inteligibilnej), z brakiem tego, co podlega stałej i bezwzględnej ocenie, wynika z nieposiadania własnej wartości.”

„Nie wolno się bać.
Strach zabija duszę.
Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.
Stawię mu czoło.
Niechaj przejdzie po mnie i przeze mnie.
A kiedy przejdzie, obrócę oko swej jaźni na jego drogę.
Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic. Jestem tylko ja.”

„Dobra wola – to czasem brak wszelkiej woli.”

„Śmiech kobiety tyle posiada odcieni, ile uczuć nurtuje jej duszę.”

„Forma językowa, ptak duszy, wylatuje z cielesnych ust człowieka, ma miejsce niedostępne zdarzenie: znika skórna powłoka jaźni, język leci przez świat jak ptak wędrowny, nad morzami, także świat leci”

„Wychowanie narodowe wymaga od jednostki innego stosunku do Ojczyzny niż jako do czegoś, co na zewnątrz duszy istnieje, przy całym pragnieniu dobra tej Ojczyzny i potępianiu wszystkiego, co w nią godzi. Dusza polska nie tylko nosi Ojczyznę wewnątrz siebie, ale czuje się również wewnątrz niej, wszystkimi swymi splotami z nią zespoloną i zlewa całkowicie swą osobowość z jej jaźnią – a taki związek tylko wówczas utrwalić się może, gdy pokłady instynktu narodowego sięgają do głębin przeszłości ojczystej.”

„Wolałbym umrzeć w kraju. Ale jestem człowiekiem wierzącym, i skoro Bóg tak chce, niech się dzieje Jego wola.”

„Siła to wola, kto ma wolę, ten ma siłę. – Jednak najczęściej wola bywa bezsilną… – Gdy nie jest prawdziwą; między wolą a zachceniem jest ogromna różnica. Gdy się komu tylko zachciewa, nie zada sobie pracy, by dojść do celu, ale gdy chce…”