„Sam siebie zgaszę, aby się nie wypalić. Trzeba umrzeć dumnie, skoro żyć dumnie już dłużej nie można.”

„Skoro żyć nie potrafię,
Skoro umrzeć nie umiem,
Pragnę, żeby nic się nie stało.”

„Skoro żywi nie umieją korzystać z życia, jak umarli mieliby korzystać ze śmierci? (Andrzej Coryell)”

„W dniu mojej śmierci
gdy moje serce nie będzie mogło już dłużej bić
mam nadzieję, że umrę za Wiarę, dla której chciałem żyć.”

„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„Nigdy nie zrozumiem twojej gotowości, żeby się położyć i umrzeć. Nie mam dla ciebie współczucia, skoro nawet nie chcesz spróbować o siebie walczyć.”

„Przez dłuższy czas wpatrywała się w podłogę.
– Jak żyć, gdy już nie chce się dłużej żyć? Ile razy sam sobie zadawałem to pytanie? – pomyślałem. – Po jednym dniu naraz – odpowiedziałem cicho.”

„Miałam bardzo kochanego dziadka. Umarł, kiedy miałam piętnaście lat. A zaraz potem babcia stwierdziła, że skoro on nie żyje, to ona też nie chce. Moi rodzice próbowali jej tłumaczyć, że jeszcze my jesteśmy, że ją kochamy, ale nie słuchała. Położyła się i rzeczywiście umarła.(…)
– (…) Pani babcia chciała umrzeć i umarła. Ja nie chcę umrzeć, ale też umrę.”

„Czy może kochać kogoś ten, kto sam siebie nie cierpi? Czy może żyć w zgodzie z innymi, kto sam ze sobą jest niezgodny? Czy może być komuś miły, kto sam ze sobą jest przykry i uciążliwy?”

„Jak hip-hop mógł umrzeć, skoro Wu-Tang jest wieczny.”