„Śmiech jak słońce spędza zimę z twarzy ludzkiej.”

„Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. Bez niego ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce. Dlatego tam, na dole, tak często panuje mrok.”

„Najbardziej interesującą powierzchnią w świecie jest twarz ludzka.”

„Jak widzę tolerancyjnego socjalistę z ludzką twarzą – to mam ochotę wymierzyć solidnego kopa w środek tej twarzy.”

„Ze wszystkich powierzchni świata najciekawsza jest powierzchnia twarzy ludzkiej.”

„Najpierw zapomniałam, jak brzmiał jej głos, potem zamazywał się wyraz twarzy, stopniowo zanikały także: zapach jej rozczochranych włosów, delikatny dotyk i śmiech.”

„Wielu reżyserów nie pamięta o tym, że punktem wyjścia naszej pracy jest ludzka twarz. Możemy oczywiście kłaść nacisk na montaż, nadawać zdjęciom szczególny rytm, ale największym przywilejem filmu jest obecność w nim ludzkiej twarzy.”

„To, co robił Stalin, było jedynie najłagodniejszą z możliwych wersją leninizmu. Stalinizm to leninizm z ludzką twarzą.”

„Państwo nigdy celowo nie staje twarzą w twarz z ludzkim umysłem – ani z intelektem, ani z moralnością – ale tylko z ciałem i zmysłami; nie jest uzbrojone w rozum, ani w uczciwość wyższego rzędu, lecz w większą siłę fizyczną.”

„Jabłko i grzech – tak musi być,
Wojna i śmiech – zaraz po niej.
Zieleń i brąz, płomień i dym,
Żebrak i król w koronie.

Słońce i grad, po nocy dzień,
Światło i mrok – ramię w ramię,
Szampan i kac, po życiu sen
I nic się już nie odstanie.”