„Pielęgnuj mądrość ponieważ w podróży od młodości do starości, jest ona trwalsza niż jakakolwiek inna własność.”

„Jeśli pojmiesz, że starość ma mądrość za pokarm, pracuj w ten sposób w młodości, by starości twej nie brakło pożywienia.”

„Ośmieszanie młodości to przywilej starości.”

„W młodości nasze szczęście jest nadzieją; w starości – rozpamiętywaniem nadziei młodości.”

„Wczoraj – dzieciństwo młodości, młodość wieku dojrzałego, zupełna przeszłość starości.”

„Starość nie powinna być w większej mierze celem młodości, niż opieka nad młodością celem starości.”

„Oburzacie się, że chcemy znieść własność prywatną. Ale w waszym dzisiejszym społeczeństwie własność prywatna jest zniesiona dla dziewięciu dziesiątych jego członków. Istnieje ona właśnie dzięki temu, że nie istnieje dla dziewięciu dziesiątych.”

„Własność. Własność. Wszystko dla własności.”

„Cudza własność jest to taka własność, której jeszcze nie zdążyliśmy sobie przywłaszczyć.”

„W zakonie człowiek oddał się cały Panu Bogu. Jego życie wegetatywne, dobre i zgniłe owoce, są własnością Pana Boga. Pan Bóg jest Ogrodnikiem. A stosunek Boga - ogrodnika do tych drzew - ludzi jest taki, że patrzy na drzewa tamte w świecie jakby nie na Swą własność, a na drzewa tu w zakonie, jak do niego należące. Z tymi drzewami może zrobić wszystko, co zechce, może ściąć, nawet i porąbać na opał. Jeżeli zechce będzie je pielęgnował i kształtował, aby wyrosły na piękne drzewa. A jeśli zechce to może poobcinać wszystkie gałązki zniszczyć je. „To Moja własność” - Bóg może rzec… i dlatego u zakonnic wszystko jest jednakowo ważne, bo wszystko jest własnością Bożą… I dlatego nie to stanowi o wartości zakonnicy, co ona robi, ale jak jest poddana Woli Bożej, jak dalece stanowi własność Bożą.”