„Szukaj mistrza, którego możesz docenić bardziej za to, co w nim widzisz, niż za to, co o nim słyszysz”

„Gdy widzę, przestaję słyszeć, gdy słyszę, nie widzę.”

„Trochę już żyję na tym świecie, widziałam więc i słyszałam więcej ludzkich historii, niż kiedykolwiek mogłabym opisać. Widzę, słyszę, pamiętam. Potem to już bardzo proste – pozmieniać szczegóły, wszystko wstrząsnąć i wymieszać – i przelać na papier.”

„Dlaczego wszyscy tutaj są tak szczęśliwi, a ja nie?
– Dlatego, że nauczyli się widzieć dobro i piękno wszędzie – odrzekł Mistrz.
– Dlaczego więc ja nie widzę wszędzie dobra i piękna?
– Dlatego, że nie możesz widzieć na zewnątrz siebie tego, czego nie widzisz w sobie.”

„Czy kiedykolwiek na ziemi lub w niebie
Widzieliście istotę, która się rodzi a nie umiera?
Czy słyszeliście kiedy, że to się zdarzyło?
Lub nawet podejrzewaliście, że mogłoby?”

„Nigdy nie szukam frajera. Znajduję mistrza i to z niego robię frajera.”

„Człowiek, którego mam honor nazywać swoim mistrzem – Roman Polański powtarzał mi, że mam robić swoje, a kiedyś zostanie to zauważone i docenione. Ja robię swoje.”

„Im więcej dziecko widzi i słyszy, tym jeszcze więcej chce widzieć i słyszeć.”

„Chciałbym odzwyczaić się od wszystkiego, móc wszystko od nowa widzieć, od nowa słyszeć, od nowa czuć. Przyzwyczajenie psuje naszą filozofię.”

„Jesteś swoim jedynym mistrzem, któż jeszcze mógłby nim być…”