„Kiedy się pokazuję publicznie, to myślę, że ludzie oczekują, iż zarżę, zachrzęszczę zębami i zamacham ogonem.”

„Języka nie trzeba wiecznie trzymać za zębami i że słowa niekoniecznie zawsze muszą pozostawać za myślą, jak to starsi utrzymywali i o czym byli przekonani.”

„Dobra armia powinna przypominać zwinnego węża, który uderza ogonem, gdy zaatakowano jego głowę, głową – gdy zaatakowano ogon, oraz zarówno głową, jak i ogonem, gdy uderzono go w środek. Czy armia może być zwinna jak wąż? Może. Nawet ludzie, którzy się nie lubią, pomagają sobie w kłopotach, gdy płyną na tej samej łodzi.”

„Nic ludzi tak nie gorszy jak prawda. Czasem nasuwa się myśl, że dla uniknięcia publicznego zgorszenia trzeba unikać prawdy.”

„Co jakiś czas golę głowę na łyso, tylko, rzecz jasna, nie pokazuję się wtedy publicznie.”

„Paradoks życia publicznego: Zły polityk pokazywany jest częściej w mediach niż wybitny artysta.”

„Nie należy publicznie pokazywać ludziom umarłych zdjęć, gdyż budzą w żywych satysfakcję z własnej nieśmiertelności.”

„Moje życie… Kiedy o tym myślę, widzę przed sobą smugę światła. Przy bliższym spojrzeniu smuga ta przybiera kształt komety, z głową i ogonem. Głowa o najsilniejszym świetle, to dzieciństwo i dorastanie. Dalej ku tyłowi kometa rozrzedza się. Ta najdalsza część, ogon, staje się coraz bardziej rozproszona, ale i szersza. Teraz jestem daleko z tyłu, w ogonie komety…”

„Incydenty skrajnie prawicowe to nie jest nowość. Nowość to najścia na uniwersytety i debaty publiczne. Pięć lat temu ci ludzie czuli się mocni jedynie na stadionie. Na uniwersytecie nie. To, co się w tej chwili dzieje, pokazuje, że te grupy czują się bezkarne.”

„No nie, nie aż tyle, panie kochanku, miał tylko ogon na dwie wiorsty… No cóż, w rzeczywistości miał ci on ogon długi tylko na jedną wiorstę, panie kochanku… I cóż to ma znaczyć, u diabła! Czy ten list był zupełnie bez ogona czy co?”