„Mogę sobie wyobrazić decyzję o obsadzie stanowisk dokonywane niekoniecznie na podstawie kryteriów merytorycznych, mogę odpowiadać za siebie i swoich współpracowników – nie za decyzje, które w przyszłości mogą być przez inne osoby podejmowane. Niemniej jednak ta moja obawa jest niewielka, biorąc bowiem pod uwagę funkcjonowanie całego systemu, można założyć, że nieopłacalne jest podejmowanie przez ministra sprawiedliwości decyzji personalnych wedle kryteriów niemerytorycznych. Minister jest czynnym politykiem i jako taki jest pod obstrzałem opozycji, jak również jest bacznie obserwowany przez społeczeństwo. Zatem w jego interesie, jako tego, który odpowiada za wymiar sprawiedliwości, jest by sądy funkcjonowały jak najlepiej. Ten minister, który spowoduje, że sądy będą sprawniejsze, a orzeczenia przez nie wydawane będą uważane przez społeczeństwo za bardziej sprawiedliwe, zyska miano bohatera, co musi się pozytywnie przełożyć na wynik wyborczy jego i jego formacji. Mianowanie niekompetentnych prezesów czy wiceprezesów z klucza politycznego to prosta droga do klęski.”

Tematy

polityka , podstawa , współpracownik , orzeczenie , decyzja , obawa , zysk , stanowisko , odpowiadać , droga , pozytywny , funkcjonować , opozycja , minister , podejmowanie , uwaga , polityka , mienie , brać , sąd , wyobrażenie , przyszłość , sprawiedliwość , system , wynik , kryterium , drogi , obsada , wymiar , odpowiadać , pewność siebie , społeczeństwo , spowodowanie