„Są znaki cudowne w świętych miejscach, ale ile jest ich także w codziennym życiu. Przy wypadku ujawniło się tyle cierpienia, ale także wiele dobra i poświęcenia dla innych.”

„W miłości jest tyle cierpienia, ile szczęścia.”

„Mędrzec będzie żył tyle, ile żyć powinien, a nie tyle, ile żyć może.”

„Zebrałam wiele zeznań o Polakach, którzy uratowali Żydów i nieraz myślę: Polacy są dziwni. Potrafią być zapalczywi i niesprawiedliwi. Ale nie wiem, czy w jakimkolwiek innym narodzie znalazłoby się tylu romantyków, tylu ludzi szlachetnych, tylu ludzi bez skazy, tylu aniołów, którzy by z takim poświęceniem, z takim lekceważeniem własnego życia tak ratowali obcych.”

„Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.”

„Słowo Boże, osiągające punkt kulminacyjny w życiu Jezusa, poucza nas nie tyle o tym, co się mówi, ile o tym, czym się jest, nie tyle o tym, co ma się na ustach, ile o tym, co ma się w sercu.”

„Miłość u mężczyzn jest tylko poczuciem błogości, zadowolenia i szczęścia, które im przynosi. Przeciwnie się dzieje u kobiet. Ich miłość poczyna się jakimś straszliwym niepokojem, niewysłowioną obawą i trwogą. I słusznie Albowiem dla nich miłość jest tylko bramą do nieskończonych cierpień i bólów, droga do ustawicznych poświęceń zdrowia i życia, czasem się staje rzutem w objęcia śmierci – szczęścia z niej mają li tyle, ile go może dąć poświecenie się dla szczęścia drugiego, ile go daje świadomość, że uszczęśliwiły tego, którego ukochało ich serce.”

„Jeszcze nie umiemy czytać sensu bólu miłości. Jeszcze nie poznaliśmy dogłębnie tajemnicy Dobra, które pragnie być sobą, a staje się sobą przez poświęcenia dla innego.”

„Dobroczynność wynika nie tyle z miłości do innych, nie tyle z troski o bliźniego, ile z chęci poprawienia własnego samopoczucia.”

„Z geniuszu w praktycznym życiu tyle jest pożytku, ile z teleskopu w teatrze.”