„Szkół, gdzie by mógł uczyć się człowiek swego człowieczeństwa nie ma na świecie i pewnie nigdy nie będzie.”

„Człowiek widywał czasem takie rzeczy, po których nie mógł uwierzyć nie tylko w bogów, ale też w normalne człowieczeństwo i świadectwo własnych oczu.”

„Człowiek w obliczu nocy czuje się niepełny w swoim człowieczeństwie. Widzi ciemność i odczuwa swą ułomność.”

„Postępuj tak, byś człowieczeństwa tak w swej osobie, jako też w osobie każdego innego, używał zawsze zarazem jako celu, nigdy tylko jako środka.”

„W młodości, jak każdy, miałem swój ideał kobiecej urody. Szukając ideału, nie można jednak deprecjonować człowieczeństwa. Prawdziwa miłość pojawia się nie tylko na płaszczyźnie kobieta – mężczyzna, ale też człowiek – człowiek.”

„Ważniejsze od przetrwania jest zachowanie swojego człowieczeństwa.”

„Człowiek zajmujący się nauką nigdy nie zrozumie, dlaczego miałby wierzyć w pewne opinie tylko dlatego, że znajdują się one w jakiejś książce. (…) Nigdy również nie uzna swych własnych wyników za prawdę ostateczną.”

„Człowiek posiada wiele zdolności, w tym także zdolność do zatraty człowieczeństwa.”

„(…) człowiek nigdy nie powinien być zbyt pewny tego, że wygrał. Zwłaszcza – z losem.”

„Głowa prosto, twarz spokojna, zachowaj godność. Przegrać wojnę nie znaczy zatracić człowieczeństwo i szacunek do samego siebie. Mogli go znieważać, mówić co im ślina na język przyniesie. Wygrali, ale nigdy nie zostaną uznani za władzę legalną, ani nikogo nie przekonają swoimi argumentami…”