„Mówią, że najpiękniejszy uśmiech ma ten, który wiele wycierpiał.”

„A ona, a ona nie mówi nic.
Jej uśmiech, ten uśmiech –
Czy ze mnie drwi?”

„Przyjmuję decyzję o rehabilitacji z pewną ulgą, chociaż po 16 latach spędzonych na wygnaniu, gdzie moja rodzina wiele wycierpiała, jest to raczej decyzja symboliczna niż praktyczna. Dziękuję Bogu, że doczekałem tej chwili.”

„Modlić się, to nie znaczy wiele mówić, ale wiele kochać.”

„Ten mówi za wiele, kto wie za mało.”

„Mówić mało i źle jest nieszczęściem prostaków, mówić wiele i źle jest zuchwalstwem głupców, mówić wiele i dobrze jest szczęściem dowcipnych, mówić mało i dobrze jest roztropnością mądrych.”

„Biada temu, o kim mówią za wiele.”

„Teraz bądź co bądź jestem kobieta pełnoletnia…(…) Co pan się uśmiecha? Że widać, że pełnoletnia? Pan też na harcerzyka nie wygląda, a ja grzeczna nic nie mówię…”

„Nikt nigdy nie żałuje, że mówił za mało, ale często – że mówił zbyt wiele.”

„Biblioteki mnie pasjonują, bo wiele mówią o właścicielach. Brak biblioteki również wiele mówi, brak książek w miejscu, gdzie się mieszka i które przez to jakby traci życie.”