„Piszę, gdy jestem w nastroju, który sprawia, że zaczynam o czymś śpiewać. Wiele tekstów najpierw wypowiadam, potem dopiero spisuję, a nie odwrotnie. I gdy w moich ustach brzmią autentycznie, zachowuję. Nie wycofuję się, nawet jeśli czuję, że są kontrowersyjne albo mogą przysporzyć mi kłopotów.”

„Piszę co czuję i nigdy nie martwię się cudzymi opiniami. Ubieram się tak, jak chcę, zachowuję się tak, jak chcę i śpiewam to, co chcę.”

„Czasem się śmieję, że jestem najpierw człowiekiem, potem filozofem, a dopiero potem księdzem.”

„Wielkie odkrycia są najpierw wymysłem, a potem czymś oczywistym.”

„Najpierw uśmiechy, potem kłamstwa. Dopiero potem kule.”

„Najpierw naucz się znaczenia tego, co chcesz powiedzieć, a dopiero potem mów.”

„Najpierw urządźcie tak wszystko, by każdy człowiek był potrzebny, a dopiero potem go płódźcie.”

„Dla mnie pisanie tekstów jest bardzo ważne. Nie chcę wyjść na scenę i śpiewać teksty innych autorów. Chcę czuć, że to ja je napisałam, że to właśnie, a nie co innego, chciałam przekazać.”

„Tu są podstawowe, elementarny błędy w metodyce badań naukowych. Mianowicie panowie najpierw zakładają tezę, a potem do tej tezy dopasowują dowód. To jest odwrotna kolejność. Najpierw się zna fakty, wykonuje pomiary sprawdzające czy to jest prawda, potem analizuje się cały ten zbiór faktów i dopiero na końcu wyciąga wnioski. Oni działają z przeciwnej strony.”

„Największą przyjemność sprawia mi siedzenie przy komputerze i wymyślanie tekstów, w samotności, w miejscu, w którym się dobrze czuję. Odkąd jestem mamą, to najczęściej biblioteka publiczna, zwłaszcza czytelnia historii sztuki. Bo mój syn jest głośny i nie mogę przy nim pracować.”