„Drogi panie, życie upływa na samych qui pro quo! Są qui pro quo miłości, qui pro quo przyjaźni, qui pro quo polityki, finansów, Kościoła, urzędu, handlu, żon, mężów…”

„(…) kiedy rozwiąże się jeden problem, od razu pojawia się następny. To typowe dla człowieka. Człowiek nie godzi się nigdy na status quo, nigdy nie potrafi powiedzieć "nie mam już problemów". I biada nam, gdyby tak uznał. Wszystko ugrzęzłoby w bezruchu, zdegenerowałby się, zabrakłoby mechanizmu, który czyni życie znośnym. To znaczy nieustannego poszukiwania czegoś lepszego. Droga przyjaciółko, życie należy postrzegać z pesymizmem inteligencji, krytycyzmem wątpienia, ale także z optymizmem woli. Za sprawą woli nic nie jest konieczne, nieuniknione, nic nie jest niezmienne. Powiedziałem pani na początku: ja wierzę w człowieka. Człowieka, który jest twórcą własnego losu.”

„Ostatnie wydarzenia, a w szczególności reakcja pani kanclerz Angeli Merkel na postulat Powiernictwa Polskiego, by strona niemiecka przejęła na swoje barki roszczenia obywateli RFN (kanclerz kategorycznie odrzuciła taką możliwość), dowodzą, iż Berlin przyjął opcję milczącego wsparcia. Polega ona na utrzymaniu obecnego status quo jak najdłużej, by jak najwięcej Niemców mogło – w majestacie polskiego prawa – odzyskać majątki onegdaj należące do ich rodziców lub dziadków.”

„I kto by śmiał wyobrazić sobie, iż uczyniono w całym Kościele tyle hałasu o nic, pro nihilo, jak powiada św. Bernard? Ale to właśnie cała zręczność waszego postępowania: obudzić przeświadczenie, że chodzi o wszystko w sprawie, gdzie nie chodzi o nic, i wmówić w potężne osoby, które wam dają ucha, iż w sporze tym chodzi o najzgubniejsze błędy (…) i o najważniejsze zasady wiary; iżby, w tym przeświadczeniu obróciły cały swój zapał i powagę przeciw tym, których zwalczacie, jak gdyby ocalenie religii katolickiej od tego zależało, podczas gdy, gdyby poznali, iż chodzi jedynie o ten drobny punkt faktyczny, zgoła by ich to nie obeszło, przeciwnie, żałowaliby, że dołożyli tylu wysiłków, aby wspierać wasze osobiste namiętności w sprawie bez znaczenia dla Kościoła.”

„Jest wieloletnim przyjacielem jej męża, a niektóre kobiety nie znoszą takich zadawnionych wiernych przyjaźni. Nie tolerują nikogo, kto znał ich mężów, zanim one same ich poznały.”

„Trzeba odbyć długą drogę, aby żyć uczuciami przyjaźni i miłości, aż do najwyższych możliwości.”

„W eskorcie kłopotów upływa życie.”

„Odkrył, że jest zbrodniarzem (niedołęgą, głupcem), i postanowił żyć z sobą samym w dobrej komitywie. I życie mu upływa na tolerowaniu siebie.”

„Droga do sukcesu jest pełna kobiet popychających mężów.”

„W najszerszej i najdłuższej perspektywie libertarianizm zwycięży ostatecznie, ponieważ on i tylko on jest kompatybilny z naturą ludzką i świata. Tylko wolność może zapewnić człowiekowi dostatek, spełnienie i szczęście. W skrócie, libertarianizm zwycięży, ponieważ jest prawdziwy, ponieważ jest właściwą drogą postępowania dla rodzaju ludzkiego, zaś prawda ostatecznie wyjdzie na światło dzienne (…) Mamy obecnie systematyczną teorię; przychodzimy w pełni uzbrojeni w naszą wiedzę, przygotowani do przekazania naszej wiadomości i zawładnięcia wyobraźnią wszystkich grup społecznych. Wszystkie inne teorie i systemy zawiodły: socjalizm wszędzie znajduje się w odwrocie (…); liberalizm (czyli, w Ameryce, socjaldemokracja – przyp. tłumacza) uwikłał nas w mnóstwo nierozwiązywalnych problemów; konserwatyzm nie ma do zaoferowania nic poza sterylną obroną status quo. Wolność w świecie współczesnym nigdy nie została w pełni sprawdzona; teraz libertarianie proponują spełnić amerykański sen i światowy sen o wolności i dostatku dla wszystkich.”