„Bóg podaje nam swoją dłoń, byśmy mogli się jej trzymać. Dał nam wszystko, czego potrzebujemy. Pokój, nadzieję i pocieszenie w swoich ramionach oraz w ramionach aniołów.”

„I cóż to musi być za szczęście nad szczęściem móc powiedzieć drugiemu człowiekowi: przyłożę cię jako pieczęć do serca swego, jako pieczęć do ramienia swego.”

„Pamiętaj, że kiedy potrzebujesz pomocnej dłoni – jest ona na końcu twojego ramienia. Gdy jesteś starszy, pamiętaj, że masz drugą dłoń: pierwsza jest po to aby pomagać sobie, druga, żeby pomagać innym.”

„Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.”

„Zanieś mnie na Twoich ramionach, Ty, który krzyż swój dźwigałeś.”

„Kobiety najpierw trzyma się w ramionach, potem trzyma się pod rękę, a w końcu włażą nam na głowę.”

„Aleksandrze, jest tylko jedno takie miejsce, w którym zawsze znajduję pocieszenie. Budzę się tam i zasypiam. Jestem tam spokojna, bezpieczna i kochana. Miejscem tym są twoje ramiona.”

„Kiedy masz wiarę, to wszystko to ułatwienie – gdy ramię w ramię, razem idziesz po rozgrzeszenie. Lecz kiedy wątpisz, i chcesz pod prąd iść – nie tam gdzie tłumy – wygrywasz walkę, bo otwierasz swój umysł.”

„Bóg dał nam rozum właśnie po to, byśmy nie wiedząc czy wątpiąc – pytali.”

„Boże, daj nam pokorę, byśmy przyjęli w pokoju to, czego zmienić nie możemy, daj nam odwagę, aby zmienić to, co powinno być zmienione, i daj nam mądrość, abyśmy umieli odróżnić jedno od drugiego.”