„A my nie byliśmy dla nich wcale zwiastunami zmian, z tą bezcelową wyprawą, bladą skórą, z butami Salomona, aparatami Pentaxa, z tym kompletnym brakiem uzasadnienia dla własnej tutaj obecności, z całym tym kaprysem. Przyjęli nas tak, jakbyśmy byli dziećmi tej samej przestrzeni, mieszkańcami tej samej opowieści, która trwa od niepamiętnych czasów.”

— Andrzej Stasiuk

Ostatnia aktualizacja 18 stycznia 2019. Historia

Tematy

brak , przestrzeń , dzieci , obecność , skóra , buty , but , mieszkaniec , opowieść , dziecko , przyjąć , trwanie , wyprawa , uzasadnienie

Andrzej Stasiuk Fotografia

Andrzej Stasiuk 93

pisarz polski 1960

Podobne cytaty

„Jestem bardziej ufny albo skłonny do okłamywania samego siebie, więc będę ciągnął tę opowieść tak, jakby wszystkie moje wspomnienia pokrywały się z prawdą.”

Julian Barnes (1946) angielski pisarz

Nie ma się czego bać
Źródło: s. 12.

„Po dżungli chodzę tak jak Indianie, czyli boso. A kiedy przyjeżdżam do Polski, nie chcę stracić grubej skóry na stopach, bo będzie mi potrzebna na kolejną wyprawę. Dlatego właśnie unikam butów.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: „Tele Tydzień”, 8 stycznia 2007

„Muszę przyznać, że byłem sceptycznie nastawiony do pomysłu, by zespół i ekipa lecieli razem tym samym samolotem. To jest jak podróż autokarem, z kilkoma puszkami piwa na tyle. Jak całodzienna wyprawa, tyle że ma trwać sześć tygodni.”

Adrian Smith (1957) brytyjski muzyk rockowy (Iron Maiden)

„Chciałbym być wampirem. To najfajniejszy potwór. Żyje wiecznie, ma prawdziwie bladą skórę.”

Gerard Way (1977)

I want to be a vampire, they’re the coolest monsters. (ang.)

„Co ja, biedny, grzeszny, rozwiedziony żuczek, w tym świecie wartości wyższych z moją niewyparzoną gębą i kompletnym brakiem wyczucia, i z tą swoją nieważnością i marginesowością robię?”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Cytaty z powieści, Dwanaście (2006)

„Dawniej rzecz była czymś więcej niż tylko wyrobem, artefaktem, wytworem. Stanowiła widomy atrybut naszego człowieczeństwa, miała swój własny, odrębny od innych charakter, nawet gdy wszystkie należały do tego samego rodzaju i przeznaczone były do tej samej funkcji (…) Dawni ludzie niekiedy przez całe życie pracowali tą samą siekierą, jedli ciągle tą samą łyżką, chodzili w tych samych butach, które często dziedziczyli również ich potomkowie. Rzeczy stawały się częścią ludzi i ich losów, towarzyszyły im na dobre i na złe, były ich wsparciem i ratunkiem w świecie wrogiej, opornej materii.”

Zdzisław Skrok (1950)

Źródło: Wymowność rzeczy, wyd. Iskry, ISBN 978-83-244-0212-0, s. 39.

„Inni nie przeżyli niczego podobnego, choć wysłuchali tych samych opowieści”

Novalis (1772–1801)

„Tu jestem
zamieszkuję własne życie
jak ślimak swoją przestrzeń
każda moja sekunda
przylega do mnie jak skóra”

Anna Frajlich (1942) poetka polska

Źródło: Tu jestem

„Hostia, rzecz najwyższa znajduje się w niezliczonych kościołach; wprawdzie Chrystus jest w niej przemieniony w jednostkową obecność, ale jest to obecność li tylko ogólna, a nie ta ostateczna w konkretnym miejscu w przestrzeni. Ta obecność przeminęła wprawdzie w czasie, ale jako przestrzenna i w przestrzeni konkretna istnieje ona nadal jako doczesna. Otóż ta doczesność [czyli ziemia święta] jest właśnie tym, czego brak chrześcijaństwu, tym, co musi ono jeszcze zdobyć.”

Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770–1831) filozof niemiecki

uzasadniając, dlaczego wyprawy krzyżowe wynikały z samej istoty doktryny katolickiej.
Wykłady z filozofii dziejów

„Moim kolejnym celem jest wyprawa w przestrzeń kosmiczną.”

Stephen Hawking (1942–2018) astrofizyk, kosmolog i fizyk angielski

Źródło: „Forum”, 18 grudnia 2006

Pokrewne tematy