Wystan Hugh Auden cytaty

strona 5

„Każda prawdziwa wielkość ma w sobie coś z chama, a tylko miernoty nauczają dobrych obyczajów.”

„Szpadel archeologaPrzebija się w głębie z dawnaOpustoszałych domostw, wydobywa spod ziemi świadectwastylów życia, o których nikomudzisiaj nawet by się nie śniło (…).”

„Poeta pisząc wiersz nie może całkiem trafnie ocenić, co się dzieje, ani na pewno określić, jaka część ostatecznego rezultatu wynika z pracy podświadomości, nad którą poeta nie ma kontroli, a jaka część jest świadomym tworem.”

„„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu;
Kiedy musimy płacić, Czas tylko zna cenę;
Gdybym mógł Ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.
Nam szuranie zelówek – nie przytup obcasów;
Nam płacz, gdy clown z rechotem wpada na arenę:
„A nie mówiłem?””

„Na temat wiersza składa się tłum zapamiętanych przejawów uczuć, pośród których najważniejsze są wspomnienia spotkań ze świętymi istotami lub zdarzeniami. Poeta stara się przekształcić ten tłum we wspólnotę, wpisując go w towarzystwo słów”

„Wygląda na to, że moralność stała się sprawą mody: narkotyki i de Sade jednego roku, kakao i dziewictwo – w roku następnym.”

„Nie lubię mężczyzn, za którymi wlecze się dymiący ślad zapłakanych kobiet.”

“He was my North, my South, my East and West, My working week and my Sunday rest.”