Włodzimierz Kiriłłowicz Romanow – wielki książę Rosji, głowa rosyjskiej rodziny carskiej i tytularny imperator Wszechrosji od 1938 roku do swojej śmierci.
Włodzimierz urodził się w Finlandii , jako jedyny syn wielkiego księcia Cyryla i Wiktorii Fiodorownej . Był potomkiem m.in. cara Aleksandra II i królowej Wiktorii. Razem z rodzicami i rodzeństwem osiedlił się w Bretanii. W 1935 zmarła jego matka i został sam z ojcem. Obaj czuli się bardzo samotni, zwłaszcza po wyjeździe siostry Włodzimierza - Kiry, która wyszła za mąż za księcia Ludwika Ferdynanda Pruskiego, wnuka Wilhelma II.
Włodzimierz prowadził u boku ojca życie bezbarwne. Ojciec dogorywał na skutek gangreny i rozpaczliwie potrzebował obecności, aż zmarł w 1938. Po wielu miesiącach spędzonych w zupełnej samotności, po wybuchu II wojny światowej, Włodzimierz odmówił współpracy z narodowosocjalistycznym rządem i został przez to w 1944 zmuszony przez Niemców do opuszczenia Francji i wysłany do Niemiec. Pod koniec wojny, przewidując rychłe nadejście wojsk sowieckich, opuścił Niemcy i udał się do Hiszpanii na zaproszenie ciotki ze strony matki, księżniczki Beatrycze.
W Hiszpanii spotkał po raz drugi księżniczkę Leonidę de Bagration Muchranski, z gruzińskiego rodu królewskiego. Po raz pierwszy poznali się wcześniej w Paryżu. Każde z nich odczuwało tęsknotę za utraconą ojczyzną, oboje przeżyli dramat wygnania, a silną osobowością, przywiązaniem do wartości i poczuciem obowiązku Leonida przypominała wielkiemu księciu matkę. W roku 1948 postanowili się pobrać, a pięć lat później na świat przyszła ich córka:
Maria Władimirowna .Po upadku komunizmu, Włodzimierz i Leonida od razu wrócili do Rosji, kraju, który wielki książę znał jedynie z opowiadań rodziców. Dla siedemdziesięcioletniego wówczas człowieka, było to zbyt silne przeżycie i Włodzimierz umarł 21 kwietnia 1992, zaledwie kilka tygodni po wizycie w Petersburgu.
Wikipedia
✵
30. Sierpień 1917 – 21. Kwiecień 1992