Witold Kieżun: Wielki

Witold Kieżun jest polski ekonomista. Odkryj ciekawe cytaty na temat wielki.
Witold Kieżun: 51   Cytatów 0   Polubień

„Proces prywatyzacji był jednym wielkim skandalem. Sprzedawaliśmy firmy za bezcen, często za mniej, niż wynosiły honoraria, jakie za wycenę danego przedsiębiorstwa brali zagraniczni eksperci (w sumie na wycenę naszych przedsiębiorstw państwo wydało kilka miliardów dolarów). Gdy pracowałem w Burundi, trzech moich brytyjskich pracowników, którzy zarabiali po 4 tysiące dolarów, wzięło bezpłatne urlopy, przyjechało do Polski i tu jako doradcy wyceniający przedsiębiorstwa przez trzy miesiące zarobili po 40 tysięcy dolarów na głowę. Polska prywatyzacja z początku lat 90. to w bardzo dużej mierze były przede wszystkim wrogie przejęcia. Sprzedawane polskie firmy w krótkim czasie były likwidowane albo przekształcane w składy, magazyny.”

Witold Kieżun

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O czasie

„Myślę też, że wielką szansą Polski może być gaz łupkowy. W USA łupki ożywiły gospodarkę, poprawiły bilans energetyczny kraju, zapewniły wielkie zyski. W Polsce może być podobnie. Dlatego trzeba przyśpieszyć prace geologiczne i – nie oglądając się na protesty ekologów, Niemiec, Francji czy Rosji – jak najszybciej przystąpić do eksploatacji na przemysłową skalę.”

Witold Kieżun

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O myślach , O myśleniu

„Wymordowanie ok. 800 tys. w Rwandzie i ok. 460 tys. w Kongu to niezamierzony, ale łatwy do przewidzenia efekt wielkiej akcji zespołu koncernów anglosaskich dotyczącej zdobycia bogactw mineralnych Afryki Centralnej. To straszny efekt morderczej walki o zysk. Widziałem to, czego prawie nikt w Polsce nie widział: zbrodniczość wielkiego kapitału, inicjatora walki, za wszelką cenę, bez żadnych skrupułów moralnych, o nowe rynki, o zniszczenie konkurentów. Etyka biznesu okazała się tu analogiczna do komunistycznej etyki Lenina – moralne jest to, co służy realizacji idei komunizmu, moralne jest to, co służy zyskowi wielkiego kapitału.”

Witold Kieżun

Źródło: Patologia transformacji, wyd. Poltext, Warszawa 2012, s. 109.

O biznesie , O walce , O bogactwie

„628 wielkich i nowoczesnych, na owe czasy, zakładów zbudowanych w PRL-u zostało zlikwidowanych. Że można było prywatyzować inaczej, najlepiej widać na przykładzie czeskiej Skody i rumuńskiej Dacii. Pierwszą kupił Volkswagen, drugą Renault, ale obie marki zachowały własne narodowe nazwy, rozwinęły produkcję w oparciu o własne autorskie modele, zwiększyły zatrudnienie, zdobyły wiele zagranicznych rynków i dziś są wizytówkami swoich krajów.”

Witold Kieżun

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O zachowaniu

„Na Zachodzie liczy się przede wszystkim nie patriotyzm czy interes państwowy, ale interes kapitałowy. Rządzi kapitał, który jest w dużej mierze rabunkowy. Obecnie nie rządzą rządy, ale wielkie koncerny. One mają kapitał przekraczający budżet szeregu państw. Ja nie jestem pesymistą, ale sądzę, że jeśli szybko nie postawi się sprawy działania Rosji w sposób twardy czeka nas stopniowa restytucja imperium rosyjskiego.”

Witold Kieżun

Źródło: Stanisław Żaryn, Prof. Kieżun: świat trzeba straszyć http://www.stefczyk.info/publicystyka/opinie/prof-kiezun-swiat-trzeba-straszyc,10190835179, stefczyk.info, 25 marca 2014

O świecie , O czekaniu

„Nie ma żadnej etyki biznesu. Ona jest wykładana, ale ona nie obowiązuje. Parafrazując Lenina, etyczne jest to, co służy uzyskaniu większego zysku. O tym się głośno nie mówi, jednak tak jest, dotyczy to zwłaszcza wielkich koncernów, które są świetnie zorganizowane i silniejsze od wielu państw.”

Witold Kieżun

Źródło: Jacek Karnowski, Michał Karnowski, Okradli nas jak okradli Afrykę, „W Sieci”, 42 (46) 2013, 21–27 października 2013

O biznesie

„[Zbrodniczość wielkiego kapitału] najlepiej widać było (…) w Afryce, a zwłaszcza w Rwandzie, gdzie pomagałem tworzyć tamtejszą administrację. Niewiele osób w Polsce wie, że konflikt między Hutu i Tutsi, który doprowadził do do ludobójstwa na masową skalę (1,2 miliona ofiar), był od początku podsycany przez zagraniczne koncerny. Hutu popierał kapitał belgijsko-francuski, a Tutsi – amerykańsko-brytyjski. Szefowie zachodnich firm doskonale wiedzieli, czym to się skończy, a mimo to, dla własnego zysku, sprzedawali broń na masową skalę i antagonizowali oba plemiona. Dziś Polska, tak jak kraje afrykańskie, ma status kraju neokolonialnego.”

Witold Kieżun

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

„Nie ulega żadnej wątpliwości, że polska transformacja została przeprowadzona zupełnie nonsensownie, przez ludzi niekompetentnych, którzy nie mieli zielonego pojęcia, jak działa wielki kapitał, który jest równie bezwzględny, a czasem nawet zbrodniczy jak stalinizm.”

Witold Kieżun

Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014

O ludziach , O czasie

„Wszystko zaczęło się od przyjazdu do Polski amerykańskiego wielkiego spekulanta giełdowego, jednego z najbogatszych ludzi na świecie George’a Sorosa, mającego jednocześnie wielkie ambicje rozwijania idei „otwartego świata”. Tę społeczną działalność realizował poprzez tworzenie licznych fundacji i finansowanie uniwersytetów – w sumie miliardami dolarów. W maju 1988 r. przyjechał do Polski, spotkał się z gen. Wojciechem Jaruzelskim i premierem Mieczysławem Rakowskim, przedstawiając swój plan radykalnej transformacji systemu gospodarki planowej na wolnorynkową, i otworzył w Warszawie Fundację im. Stefana Batorego. 7 miesięcy po jego wizycie ustawą z dnia 23 grudnia 1988 roku komunistyczny rząd i Biuro Polityczne Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, partii, której statutowym celem było zbudowanie socjalizmu na gruzach kapitalizmu, podejmują decyzję o wprowadzeniu w Polsce ustroju kapitalistycznego.”

Witold Kieżun

o transformacji gospodarczej.

O ludziach , O ustawie , O decyzjach

„Jak przeciwstawić się ofensywie zagranicznego kapitału, pokazała Kanada, która przez lata była zdominowana przez wielkie korporacje ze Stanów Zjednoczonych. Rząd powołał więc departament kontroli inwestycji zagranicznych i zaczął realizować program opracowany przez profesora Morgana (…) W wielkim skrócie polega on na tym, że zagraniczny inwestor, który kupuje kanadyjską firmę, musi pozostawić w niej produkcję przynajmniej jednego finalnego produktu. Po drugie – produkować przede wszystkim w oparciu o kanadyjskie surowce. Po trzecie – wszystkie artykuły wyprodukowane w Kanadzie przez zagraniczne firmy są oznakowane: „Made in Canada.””

Witold Kieżun

Po czwarte – wysoki procent zysku pozostaje na miejscu i jest przeznaczany na inwestycje.
Źródło: Krzysztof Różycki, Co z tą Polską, „Angora”, 2 lutego 2014