Wacław II, cz. Václav, niem. Wenzel, polska wersja imienia: Więcław – z dynastii Przemyślidów, książę czeski w latach 1278–1297 , król czeski od 1297, władca ziemi kłodzkiej od 1290, książę krakowski od 1291, sandomierski od 1292, brzesko-kujawski, sieradzko-łęczycki, wielkopolski i pomorski od 1299, król polski od 1300, władca zwierzchni nad księstwami: bytomskim , opolskim, cieszyńskim , raciborskim , sieradzkim, łęczyckim i brzesko-kujawskim , inowrocławskim, dobrzyńskim oraz wrocławsko-legnickim i świdnicko-jaworskim . Wprowadził urząd starosty w Polsce.
„Władca, który prawie wszystkie ziemie w sąsiedztwie naszym posiadał.”
Źródło: Kronika zbrasławska. W: Fontes Rerum Bohemicarum, t. 4., cyt. za: Podziały i zjednoczenie państwa polskiego (1138–1320), oprac.R. Grodecki, Teksty źródłowe do nauki w historii w szkole średniej, z. 18., Kraków 1924.
