Terry Pratchett cytaty

strona 3

„Nazwał jabłka na twoją cześć? – upewniła się babcia.
(…)
– Zabawne pomyśleć, że już wkrótce tysiące ludzi będzie mogło spróbować niani Ogg.
– Kolejne tysiące – mruknęła kwaśno babcia.
Szalona młodość niani była niczym otwarta księga, chociaż dostępna jedynie w gładkich, szarych okładkach.”

„Najlepsze przy kołku w serce jest to, że działa nie tylko na wampiry.”

„Droga człowieka prawdomównego przypomina wyścig kolarski z bielizną z papieru ściernego.”

„Ich zajęcie polegało na sprzedawaniu tego, co niewidzialne. A to, co sprzedawali, nadal mieli. Sprzedawali coś, czego każdy potrzebuje, ale niewielu chce. Sprzedawali klucz do wszechświata ludziom nie mającym pojęcia, że trzeba go otwierać.”

„Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.”

„Czyś Ty do reszty skwestorzył?!”

„Rzeka po dnie swego koryta wlokła się smętnie niczym student około pierwszej w nocy.”

„Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią: „Ta szklanka jest w połowie pełna”. Ci drudzy mówią: „Ta szklanka jest w połowie pusta”. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią: „Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo… No przepraszam… To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!”. A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył.”

„Gdyby ludzie wiedzieli, kiedy umrą, prawdopodobnie wcale by nie żyli.”

„Świat był cudownie wolny od ludzi uczciwych, a wspaniale pełen takich, którzy wierzą, że potrafią odróżnić człowieka uczciwego od oszusta.”

„Jeśli wykluczy się niemożliwe, to, co pozostanie, choćby całkiem nieprawdopodobne, musi być prawdą. - Sir Arthur Conan Doyle”

„Lubił Treva. W ogóle dobrze mu szło lubienie ludzi. Kiedy się wyraźnie lubi ludzi, mają nieco większą skłonność, by lubić w zamian.”

„Cokolwiek masz zamiar teraz robić, Perks, rób to jako ty. Dobrze czy źle, ale jako ty sama. Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle nie ma już prawdy, do której można wrócić.”

„Ale przecież muzyka powinna być za darmo, jak powietrze i niebo.”

„Wy, ludzie, tak wspaniale potraficie ignorować rzeczywistość. Jesteście prawie ślepi i prawie głusi. Patrzycie na drzewo i widzicie… tylko drzewo, roślinę. Nie dostrzegacie jego historii, nie czujecie, jak płyną w nim soki, nie słyszycie wszystkich owadów, które żyją w pniu, nie znacie chemii jego liści, nie widzicie tysięcy odcieni zieleni, delikatnych ruchów zwracania się ku słońcu, prawie niedostrzegalnego rośnięcia…”

„Człowiek musiał podziwiać sposób, w jaki całkowicie niewinne słowa zostały okaleczone, zgwałcone, pozbawione wszelkiego prawdziwego znaczenia i przyzwoitości, a następnie posłane na ulicę, by pracować dla Reachera Gilta, chociaż „synergicznie” prawdopodobnie każde od początku było dziwką.”

„Och – powiedział sierżant, jakby przeżył szok. – Wspaniale. Portret księżnej. Teraz mam już osiemnaście. Och, i jeszcze… o, kawałek papieru, na którym jest napisane, że to medal, czyli wygląda, że skończyła nam się nawet blacha. A to co? Zwolnienie ze służby z wydrukowanym własnoręcznym podpisem samej księżnej! – Odwrócił kopertę i potrząsnął nią.”

„Och, my zawsze jesteśmy bezpieczne. Pamiętaj o tym. To my przytrafiamy się innym.”

„Nienawiść jest siłą przyciągającą, tak jak miłość.”

„To dyskryminacja seksualna. Dają ci dziewczyńskie prezenty tylko dlatego, ze jesteś dziewczyną.”

„(…) Jestem przerażony od stóp do głów.
– Dlaczego?
– Ponieważ przyglądam się cieniom, panie Rozbóju – odparł Wojtek. – Słońce się przesuwa. Zachodzi.
– Ze słońcem tak bywa… – zaczął Rozbój.
– Nie. Nie rozumie pan. Mówię panu właśnie, że to nie jest słońce prawdziwego świata. To jest słońce jej duszy.”

„Do sabatu potrzebne są przynajmniej trzy czarownice. Dwie czarownice to tylko kłótnia.”

„Na co może Plon mieć nadzieje, jeśli nie na troskę Kosiarza?”

„Kiedy się jest bogiem, nie trzeba się tłumaczyć.”

„Jak wiele starszych dam – niania Ogg była bezdenna otchłanią dla darmowego jedzenia.”

„Przez bardzo długi czas była przyzwoitą młodą kobietą. U pewnych ludzi oznacza to, że wiele spiętrzonej niegodziwości tylko czeka, by wybuchnąć.”

„Pytał pan, czemu jestem silny. Kiedy żyłem w mroku kuźni, podnosiłem ciężary. Z początku obcęgi, potem mały młotek, później największy młot, aż wreszcie pewnego dnia zdołałem podnieść kowadło. To był dobry dzień. Zyskałem odrobinę wolności.
– Dlaczego to takie ważne, że podniosłeś kowadło?
– Byłem do niego przykuty.”

„Gdybym dostawał dolara za każdy pogrzeb gliniarza, w jakim tu uczestniczyłem – stwierdził Colon – to miałbym… dziewiętnaście dolarów i pięćdziesiąt pensów.”

„Żyjemy dlatego, że jest to lepsze rozwiązanie od samobójstwa. Ten wybór zresztą ludzie mieli zawsze, nawet gdy sądzili, że przyszłość jest wiadrem możliwości.”

„Prawda nie musi być prawdą na zawsze. Wystarczy, że będzie nią dostatecznie długo.”

„Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.”

„Aby nuda była przyjemna, musi istnieć coś, z czym można ją porównać.”

„Pogłoska jest informacją przedestylowaną tak dokładnie, że potrafi się przesączyć wszędzie.”

„Większość książek o czarach podaje, że czarownice pracują nago. Zapewne dlatego, że autorami tych dzieł są mężczyźni.”

„Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.”

„Moist stracił dalszą część wypowiedzi. Niewinne słowa pływały w niej jak odpadki pochwycone prądem; od czasu do czasu wynurzały się na powierzchnię i machały rozpaczliwie, nim znowu wciągnęło je w głębinę. Dosłyszał kilka razy „tak”, nim utonęło, a nawet „rozłączyć” i „łańcuch zębatki”, ale huczące, techniczne wielosylabowce wzniosły się falą i je pochłonęły.”

„Nie jesteś chyba zombi, co? (…)
– Jestem żywy – zapewnił bezradnie Nutt.
– Tak, ale żywy kto, to chciałabym wiedzieć.
– Goblin, panienko.
Zawahał się chwilę. To brzmiało jak kłamstwo.
– Myślałam, że gobliny mają rogi – zdziwiła się Glenda.
– Tylko te dorosłe.
No, to przecież prawda, przynajmniej dla niektórych goblinów.”

„Małe pisklę zawsze musi wyskoczyć z gniazda, by sprawdzić, czy potrafi latać.”

„Ludzie powinni zostawać tam, gdzie się ich postawiło.”

„Mężczyzna ma tyle lat, na ile się czuje.”

„(…) człowiek powinien mieć kogoś obok siebie, żeby mu demonstrować, jaki to jest niezależny i samodzielny.”

„Każdego dnia, pod każdym względem stajemy się trochę lepsi.”

„I dlatego rodzimy się w wodzie, nie zabijamy delfinów i spoglądamy w stronę gwiazd.”

„Luz” to głupie słowo, używane przez osoby, których mózg mógłby się zmieścić w łyżce.”

„NIE RYZYKUJ ŻYCIA, WIERZĄC W PEWNIKI. WYSTRZEGAJ SIĘ DUMY I PYCHY.”

„Pierwsze, co rzuciło się w oczy Akwili, gdy spoglądała na ich gościa, to że dziewczyna wszędzie nosi biżuterię. Potem dowiedziała się, że gdy przebywało się choć chwilę w jej towarzystwie, nieustannie trzeba było odczepiać bransoletkę od wisiora lub (co kiedyś naprawdę się zdarzyło, choć nikt nie wiedział jak) kolczyk od łańcuszka zdobiącego kostkę. (…) Większość tego, co na sobie nosiła, miała dzięki mocom magicznym chronić ją przed różnymi rzeczami, ale nie znalazła jak dotąd żadnego amuletu, który uchroniłby ją przed tym, że wyglądała cokolwiek głupio”

„ABY DOŚWIADCZYĆ SZCZĘŚLIWEJ ODMIANY LOSU W OSTATNIEJ CHWILI, TRZEBA SWÓJ LOS DOPROWADZIĆ DO OSTATNIEJ CHWILI.”

„Ze wszystkich sił we wszechświecie najtrudniej jest przezwyciężyć siłę przyzwyczajenia. Siła przyciągania to przy niej pryszcz.”

„Życie jest ciągiem następujących po sobie chwilowych rozwiązań.”