Steven Erikson cytaty

strona 5

„Uzdrawianie nie opiera się na miłosierdziu, lecz na kalkulacji.”

„Historia nic nie znaczyła, ponieważ jedynym jej stałym elementem była ludzka głupota. Och, zdarzały się momenty wielkości i wspaniałe czyny, ale jak długo mogły trwać chwile podobnej chwały? Od jednego oddechu do następnego, tak jest, ale nie dłużej. Z pewnością nie dłużej.”

„Gdy popełniono niezaprzeczalne zbrodnie, tylko tchórze próbują się usprawiedliwiać. To właśnie ich strach uczynił je możliwymi. Żaden tyran nie mógłby się utrzymać, gdyby wszyscy jego poddani mówili „nie”. Tyran rodzi się w chwili, gdy zasalutuje mu pierwszy pierdolony głupiec”

„Spiski są nieodłącznym elementem cywilizowanego świata – zarówno prawdziwe, jak i wyimaginowane.”

„Muzyka i poezja kryją w sobie tajemnice. Tylko niewielu je zna, a jeszcze mniej jest takich, którzy je rozumieją. Zawarta w nich moc często wnika w słuchacza, subtelna jak wspomnienie zapachu we wciągniętym w płuca powietrzu, słabsza niż szept, a mimo to potrafi go przeobrazić, obdarować instynktowną ekstazą, dzięki której kłopoty znikają, a wszelkiego rodzaju wspaniałość staje się możliwa, a nawet łatwa do osiągnięcia.”

„Pochyleni w wysokich siodłach swych quorlów Czarni Moranthowie lśnili niczym śliskie od krwi diamenty w karmazynowym blasku cienkiej jak miecz smugi jutrzenki.”

„(…) niegdyś wierzył nawet w to, że nad całym bytem panuje wszechmocna, dobroczynna istota. A świerszcze grają po to, by pomóc nam zasnąć. Nie sposób odgadnąć, jakie jeszcze głupoty mogły się zakraść do jego młodej, naiwnej głowy przed tymi wszystkimi tysiącleciami.”

„Kierowała się wówczas instynktem, a jej instynkt nie miał nic wspólnego z altruizmem. Na wojnie altruiści nie żyli długo.”

„Duma skłania do szukania konfrontacji i pozbawia rozsądku.”

„Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.”

„Ale nie, miasta nie mają oczu ani innych narządów zmysłów. Gładzone kamienie i stwardniały tynk, drewniane belki i ocienione gzymsami fasady, otoczone murami ogrody i spokojne sadzawki z szemrzącymi fontannami, wszystko to było niewrażliwe na niszczące poczynania obywateli. Miasto nie znało głodu, nie mogło się obudzić ani nawet poruszać nerwowo w grobie.”

„Oszustwo zawsze rodzi się w umyśle i nim też się karmi, podczas gdy cnoty głodują.”

„Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Wszyscy zadajcie sobie to pytanie. Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Jeśli nie, z pewnością wymyślicie wyjaśnienia, które dadzą wam pocieszenie. A ci, którzy nie podzielają waszych przekonań, przez sam fakt swojego istnienia, będą wypełniać wasze serca strachem i nienawiścią. Jaki bóg mógłby to pobłogosławić?”

„To dialog prowadzony przez czas z żyjącymi, a czas zawsze był podstępnym kłamcą. Obiecywał wszystko, ale nie dawał niczego.”

„To jest prawdziwa tajemnica cywilizacji. Choć zawsze wykorzystywał ją w swym interesie, nadal nie zbliżył się do jej zrozumienia. Gotowość inteligentnych (powiedzmy, w miarę inteligentnych) osób do oddania przerażająco wielkiej części swego krótkiego życia w służbie komuś innemu. A jaka spotykała je za to nagroda? No cóż, może odrobina bezpieczeństwa. Cement, jakim jest stabilizacja. Dach nad głową, coś na talerzu i umiłowane potomstwo, skazane na powtarzanie tej samej drogi życiowej. Czy to była uczciwa transakcja? On by jej za taką nie uznał.”

“Hunger for vengeance poisoned the soul.”

“You cannot fight unreason, and as these dead multitudes will tell you — are telling you right now — certitude is the enemy.”

“Discipline is as much facing the enemy within as the enemy before you; for without critical judgement, the weapon you wield delivers — and let us not be coy here — naught but murder. And its first victim is the moral probity of your cause.”

“"Indeed Bugg. is it because, do you think, at the human core, we are naught but liars and cheats?"
"Probably."
"With no hope of ever overcoming our instinctive nastiness?"
"Hard to say. How have we done so far?"”

“Art is the language of the tormented, but the world is blind to that, for ever blind.”

“Killers among your kind, among my kind, are just that — the savagery of beasts mated with intelligence, or what passes for intelligence. They dwell in a murky world, sir, confuse and fearful, stained dark with envy and malice. And in the end, they die as they lived. Frightened and alone, with every memory of power revealed as illusion, as farce.”

“History meant nothing, because the only continuity was human stupidity. Oh, there were moments of greatness, of bright deeds, but how long did the light of such glory last? From one breath to the next, aye, and no more than that. No more than that. As for the rest, kick through the bones and wreckage for they are what remain, what lasts until all turn to dust.”

“With ever greater frequency they annihilate themselves, for success breeds contempt for those very qualities that purchased it.”

“all these Dark Lords intent on creating wastelands packed with enslaved victims … for what?”

“This swirl of stars,' Draconus suddenly said, 'marks the plunge of light into darkness. These stars, they are distant suns, shihing their light down upon distant, unknown worlds. Worlds, perhaps, little different from this one. Or vastly different. It hardly matters. Each star swirls its path towards the centre, and at that centre is death - the death of light, the death of time itself.”

“Peace did not serve order; order served peace, and when order became godlike, sacrosant and inviolate, then the peace thus won became a prison, and those who sought their freedom became enemies to order, and in the elimination of such enemies, peace was lost.”

““What do you mean by a tyrant?”
“One whose blood was poisoned by the ambition to rule over others.””

“The Empress expects obedience of her servants, and demands loyalty.”

“Then, does everyone lives in fear?”

“What do you mean by a tyrant?”