Steven Erikson cytaty

strona 2

„Uzdrawianie nie opiera się na miłosierdziu, lecz na kalkulacji.”

„Historia nic nie znaczyła, ponieważ jedynym jej stałym elementem była ludzka głupota. Och, zdarzały się momenty wielkości i wspaniałe czyny, ale jak długo mogły trwać chwile podobnej chwały? Od jednego oddechu do następnego, tak jest, ale nie dłużej. Z pewnością nie dłużej.”

„Gdy popełniono niezaprzeczalne zbrodnie, tylko tchórze próbują się usprawiedliwiać. To właśnie ich strach uczynił je możliwymi. Żaden tyran nie mógłby się utrzymać, gdyby wszyscy jego poddani mówili „nie”. Tyran rodzi się w chwili, gdy zasalutuje mu pierwszy pierdolony głupiec”

„Spiski są nieodłącznym elementem cywilizowanego świata – zarówno prawdziwe, jak i wyimaginowane.”

„Muzyka i poezja kryją w sobie tajemnice. Tylko niewielu je zna, a jeszcze mniej jest takich, którzy je rozumieją. Zawarta w nich moc często wnika w słuchacza, subtelna jak wspomnienie zapachu we wciągniętym w płuca powietrzu, słabsza niż szept, a mimo to potrafi go przeobrazić, obdarować instynktowną ekstazą, dzięki której kłopoty znikają, a wszelkiego rodzaju wspaniałość staje się możliwa, a nawet łatwa do osiągnięcia.”

„Pochyleni w wysokich siodłach swych quorlów Czarni Moranthowie lśnili niczym śliskie od krwi diamenty w karmazynowym blasku cienkiej jak miecz smugi jutrzenki.”

„(…) niegdyś wierzył nawet w to, że nad całym bytem panuje wszechmocna, dobroczynna istota. A świerszcze grają po to, by pomóc nam zasnąć. Nie sposób odgadnąć, jakie jeszcze głupoty mogły się zakraść do jego młodej, naiwnej głowy przed tymi wszystkimi tysiącleciami.”

„Kierowała się wówczas instynktem, a jej instynkt nie miał nic wspólnego z altruizmem. Na wojnie altruiści nie żyli długo.”

„Duma skłania do szukania konfrontacji i pozbawia rozsądku.”

„Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.”

„Ale nie, miasta nie mają oczu ani innych narządów zmysłów. Gładzone kamienie i stwardniały tynk, drewniane belki i ocienione gzymsami fasady, otoczone murami ogrody i spokojne sadzawki z szemrzącymi fontannami, wszystko to było niewrażliwe na niszczące poczynania obywateli. Miasto nie znało głodu, nie mogło się obudzić ani nawet poruszać nerwowo w grobie.”

„Oszustwo zawsze rodzi się w umyśle i nim też się karmi, podczas gdy cnoty głodują.”

„Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Wszyscy zadajcie sobie to pytanie. Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Jeśli nie, z pewnością wymyślicie wyjaśnienia, które dadzą wam pocieszenie. A ci, którzy nie podzielają waszych przekonań, przez sam fakt swojego istnienia, będą wypełniać wasze serca strachem i nienawiścią. Jaki bóg mógłby to pobłogosławić?”

„To dialog prowadzony przez czas z żyjącymi, a czas zawsze był podstępnym kłamcą. Obiecywał wszystko, ale nie dawał niczego.”

„To jest prawdziwa tajemnica cywilizacji. Choć zawsze wykorzystywał ją w swym interesie, nadal nie zbliżył się do jej zrozumienia. Gotowość inteligentnych (powiedzmy, w miarę inteligentnych) osób do oddania przerażająco wielkiej części swego krótkiego życia w służbie komuś innemu. A jaka spotykała je za to nagroda? No cóż, może odrobina bezpieczeństwa. Cement, jakim jest stabilizacja. Dach nad głową, coś na talerzu i umiłowane potomstwo, skazane na powtarzanie tej samej drogi życiowej. Czy to była uczciwa transakcja? On by jej za taką nie uznał.”

“Gods, I wish the world was full of passive women. He thought for a moment longer, then scowled. On second thoughts, what a nightmare that'd be. It's the job of a man to fan the spark into flames, not quench it…”

“Soldiers are issued armour for their flesh and bones, but they must fashion their own for their souls. Piece by piece. (Itkovian)”

“We are all lone souls. It pays to know humility, lest the delusion of control, of mastery, overwhelms. And, indeed, we seem a species prone to that delusion, again and ever again."
~Fiddler, pg. 558”

“I am here to arrest your manservant. The one named Bugg.’
‘Oh, now really, his cooking isn’t that bad.”

“When you've burned the bridges behind you, don't go starting a fire on the one in front of you.”

“And over it all, the butterflies swarmed, like a million yellow-pettalled flowers dancing on swirling winds.”

“Shake your fist all you want but dead is dead.”

“Chaos needs no allies, for it dwells like a poison in every one of us.”

“We have a talent for disguising greed under the cloak of freedom. As for past acts of depravity, we prefer to ignore those. Progress, after all, means to look ever forward, and whatever we have trampled in our wake is best forgotten.”

“Name none of the fallen, for they stand in our place, and stand there still in each moment of our lives. Let my death hold no glory, and let me die forgotten and unknown. Let it not be said that I was one among the dead to accuse the living.”

“Words are like coin—it pays to hoard."
"Until you die on a bed of gold," Paran said.”

“It is an extraordinary act of courage,' said Tulas Shorn, 'to come to know a stranger's pain.”

“Shadow is ever besieged, for that is its nature. Whilst darkness devours, and light steals. And so one sees shadow ever retreat to hidden places, only to return in the wake of the war between dark and light.”

“It is one thing to lead by example with half a dozen soldiers at your back. It is wholly another with ten thousand.”

“Never, dear gods. Never mess with mortals.”

“I was needed, but I myself did not need. I had followers, but not allies, and only now do I understand the difference. And it is vast.”

“I warn you all, hatred is finding fertile soil within me. And in your compassion, in your every good intention, you nurture it.”

“No-one chooses me. I do not give anyone that right. I am Karsa Orlong of the Teblor. All choices belong to me.”

“Desires should never be justified,' Tehol said, wagging a finger. 'All you end up doing is illuminating the hidden reasons by virtue of their obvious absence.”

“Courting is the art of growing like mould on the one you want.”

“Now, invite me in, before I lose my temperature.’

‘Temper, you mean.’

‘No, temperature. It’s getting chilly.”

“In war everyone loses. This brutal truth can be seen in the eyes of every solider in every world.”

“Hatred is a most pernicious thing, finding root in any kind of soil. It feeds on itself.”

“You cannot be remade unless you are first broken.”

“You mortals baffle me.”

“But now Apsalar was trying to tell him that competence was not justification. That necessity demanded its own path and there was no virtue to be found at its heart.”

“What worth peace when it was maintained by threat?
It was only the fearful who knelt in worship before order, and Galar refused to leave in fear.”

“An army that waits is soon an army at war with itself.”

“He had nowhere to look for answers, and he was tired of asking questions.”