Stanisław Brzozowski: Na czasie cytaty (strona 3)

Aktualne cytaty Stanisław Brzozowski · Przeczytaj najnowsze cytaty
Stanisław Brzozowski: 79   Cytatów 7   Polubień

„W tobie tylko jest ten cały martwy świat, patrz i słuchaj: nie wyjdziesz poza granice twego zmęczonego umysłu.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; VI, Ulica Świętego Marcina

O świecie

„Ludzka wola i świadomość, działalność partii rewolucyjnej lub interwencjonizm państwowy – może skutecznie przeciwstawiać się żywiołowym procesom i nadawać kierunek rozwojowi historycznemu.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Andrzej Walicki, Wokół myśli Stanisława Brzozowskiego, Kraków 1974.

O myślach , O woli , O myśleniu

„Praca ma tylko prawa, które sama sobie stwarza. Nie może mieć obowiązków klasa, która nie ma żadnego prawnego bytu. Prawo wyrasta tylko z pracy.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Ich rewizjonizm, „Przegląd Społeczny” nr 22, 22 lipca 1907.

„Miłość jest dumna i bez dumy nie może się rozwinąć. Miłość bez dumy jest chora i upokarzająca.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; IV, Testament Brenneisena

O miłości

„Coraz trudniejszą rzeczą jest być dziś człowiekiem, gdyż człowiek rośnie dziś nieustannie we własnych swoich oczach.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Ludzkość i naród, „Świt” nr 26, 25 sierpnia 1907. http://lewicowo.pl/ludzkosc-i-narod/

„Wymyślanie usprawiedliwień dla własnej bezczynności było zawsze silną stroną naszego społeczeństwa.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Eseje i studia o literaturze, t. 1, Ossolineum 1990, s. 371 http://books.google.pl/books?id=gptiAAAAMAAJ&q=%22Wymy%C5%9Blanie+usprawiedliwie%C5%84+dla+w%C5%82asnej+bezczynno%C5%9Bci+by%C5%82o+zawsze+siln%C4%85+stron%C4%85+naszego%22&dq=%22Wymy%C5%9Blanie+usprawiedliwie%C5%84+dla+w%C5%82asnej+bezczynno%C5%9Bci+by%C5%82o+zawsze+siln%C4%85+stron%C4%85+naszego%22&hl=pl&ei=beCdTpPWEsmYhQfTj7GICQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCsQ6AEwAA

O literaturze , O studiach

„(…) mnóstwo drukowanego papieru, które przytłacza nas dzisiaj, zniknie w świecie, w którym myśl przestanie być wyzyskiwanym przywilejem. Żywe i nieskrępowane słowo zastąpi w wielu wypadkach druk, który jest dziś nie tyle środkiem rozpowszechniania myśli, ile raczej zabezpieczenia własności duchowej.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom II; II, Nowa wiosna

O wiośnie , O myślach , O myśleniu

„Kiedy można być każdym, jest się nikim. (…) Z chwilą wszakże, gdy się posiada w sobie możliwość kilku naraz światopoglądów, kilku naraz systemów wartości, każdy z nich staje się jednym z wielu możliwych, żaden nie może być uważany za bezwzględny, wszystkie stają się tylko wytworami duszy ludzkiej w różnych tylko powstających warunkach. Wszystko staje się tylko wytworem duszy ludzkiej, który dziś jest taki, przy innych warunkach mógł być inny, wszystko staje się względnym, poza sobą dusza ludzka nie ma już żadnego oparcia, (…).”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Współczesne kierunki w literaturze polskiej wobec życia, „Głos”, 1903.

O duszy , O literaturze

„Świadomość nasza i ukazująca się nam jako dany gotowy świat, jej zawartość, to wynik biologicznego historycznego procesu: samo poznanie właściwie polega nie na tym, by zrozumieć w jaką harmonijną całość da się zawrzeć nasza świadomość, lecz czym jesteśmy jako żywi ludzie wobec zbiorowego życia ludzkości.”

Stanisław Brzozowski

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: II, Kryzys romantyzmu

O ludziach , O świecie

„Nie słuchajcie, gdy wam mówią, że Polska to Mesjasz ludów, nie słuchajcie, gdy wam mówią, że ludzkość to rojowisko gadów pożerających się wzajemnie, że Europa to jarmark na cmentarzu idei; wierzcie tylko sobie, tylko własnemu poczuciu, że człowiek nie może być niewolnikiem; walczcie, pracujcie, twórzcie przyszłość wbrew wszystkiemu, wbrew obłudzie, połowiczności, zobojętnieniu, sceptycyzmowi serc wystygłych.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Ludzkość i naród, „Świt” nr 26, 25 sierpnia 1907. http://lewicowo.pl/ludzkosc-i-narod/

O ludziach , O przyszłości , Serce

„Nigdzie chyba na całym świecie stosunki pomiędzy katolicyzmem, jako religią ludową, a katolicyzmem jako głęboką dyscypliną moralną, obejmującą całe życie człowieka, pomiędzy katolicyzmem maluczkich, a katolicyzmem doktorów, nie ułożyły się w sposób tak straszliwie demoralizujący jak u nas. (…) I tak nie wiedząc, czym jest ta wiara, nie chcąc o tym myśleć, lub lekceważąc ją, o ile idzie o nią samą, nasza inteligencja ochrania w „katolicyzmie” jakiś skarb ludowy.”

Stanisław Brzozowski

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: III, Polska zdziecinniała

O życiu , O wierze , O religii , O inteligencji

„A ja, skąd wiem, co tobie twój Bóg każe zrobić. Pókiś ty sam od siebie zależał, ja wiedziałem, czego się od ciebie spodziewać, ale od czasu, jak u ciebie Bóg pojawił się, ja już nic wiedzieć nie mogę. Skąd ja wiem, co temu twojemu Bogu do głowy przyjdzie.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; III, Spartakus i Szymon Słupnik

O Bogu , O czasie

„Istotą sztuki jest życie spotęgowane i najbardziej ludzkie. Ten tylko kocha twórczo sztukę, czyja miłość dla niej jest miłością dla człowieka i zawartych w nim możliwości i bogactw. Nie można wywalczyć dla sztuki żadnych praw, jeżeli się nie wywalczy dla ludzi możliwości bycia ludźmi w jak najwyższym, i najpełniejszym znaczeniu. Walka o sztukę to – walka o prawa ludzkie, o treść życia ludzkiego, o człowieczeństwo.”

Stanisław Brzozowski

Kultura i życie (1907)

O miłości , O życiu , O ludziach , O walce

„Nie popłynie już bezkarnie ani jedna kropla krwi. Nie myśmy chcieli tej walki. Krew wywołała z podziemi ciemne bóstwa kary, odwetu. Stworzymy siłę, przed którą będzie drżeć przemoc.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom II; X, Hekate.

O karze , O sile , O walce

„Nie tam, gdzie mię już nie może dosięgnąć śmiech, ale tu, gdzie otacza on mię jak żywioł i atmosfera – żyję i jestem. Biada człowiekowi, który nie czuje się nigdy już śmiesznym. Jest już więc doskonały, ma bezwzględną słuszność, przestał żyć, nie chce już stać się niczym innym.”

Stanisław Brzozowski

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: XI, Humor i prawo

O śmiechu

„Ludzie giną za to swoje niezdolne do dziejowego istnienia ukształtowanie psychiczne. Męczeństwo nie zastępuje pracy. Żadne wytrwanie i samopoznanie nie zastąpi zdolności utrzymywania się swobodną pracą na poziomie nowoczesnego życia.”

Stanisław Brzozowski

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: XIV, Sam na sam z klęską

O ludziach

„Wy nie wiecie co to jest matematyka! wy myślicie: liczby, liczby! Nie! A ona śpiewa, gra jak kryształ. Cała dusza tonie w dźwięcznym, przejrzystym krysztale.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom I; II, Sielskie-Anielskie

O duszy , O grach , O myślach , O śpiewie

„Tu czy tam gasną gwiazdy – wszystko jedno. Do końca będę sobą, miał siebie, a jeżeli zacznie się wielki cień: las milczący przytuli rycerza, las milczący, ciszy wielki cień, słońce blaskiem o zbroję uderza, nie obudzi go cisza i noc, nikt nie dźwignie srebrnego puklerza, własnej duszy wykuła go moc.
Kto tak ginie, jakby w jedno z duszą zrośnięty. Kto tak trwa sam ponad wszystkim, ten już nie wie, co jest śmierć i życie. (…)
Póki trwam nie uchylę szyszaka. Świeci zbroja wśród ciszy jak szczyt górski, kiedy przegląda się w jeziorze. Gdziem jest rzeczywisty: tu czy tam. Tu i tam jest cisza. Nie rozumiem, jak można wierzyć w śmierć. Śmierci nie ma. Jestem wieczne ja.”

Stanisław Brzozowski

Płomienie (1908)
Źródło: tom II; IX, Oblubieniec

O życiu , O śmierci , O duszy , O ciszy

„Naród, który upierałby się czynić tradycję swą z tego, co jest chorobą myśli i woli, który przechowałby wszystko, co samo przez się rozpada i o zapomnienie woła, naród, który by przez pietyzm czynił z pamięci swej archiwum absurdu, sam stałby się absurdem. Śmiecie nawet w muzeum przechowane nie stają się cenną rzeczą, co w momencie narodzin duszy nie miało, nie nabierze jej nigdy.”

Stanisław Brzozowski

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: III, Polska zdziecinniała

O duszy , O myślach , O narodzinach , O myśleniu

„Za narodowość swoją walczyli duchem Mickiewicz, i Towiański, Trentowski i Wroński, Cieszkowski i Słowacki, Norwid i Lelewel. W nich wszystkich było silne ideowe życie. Czuli, że gdyby w jakimś momencie obczyzna zaspokoiła ich potrzeby, ich głody wewnętrzne – coś z ich polskości utraciłoby na energii, więc usiłowali skojarzyć ideę Polski z tą duchową treścią, wobec której bladłyby dla nich zdobycze zachodu.”

Stanisław Brzozowski

Źródło: Poszukiwaczom idei narodowej, „Przegląd Społeczny”, 1906.

O życiu