Roland E. Philipps - jeden z twórców skautingu, instruktor skautowy, autor książki The Patrol System, która opisuje fenomen systemu zastępowego, fundator „Domu Rolanda”, stanicy dla londyńskich skautów.
Urodził się w 1890 w Londynie, w zamożnej rodzinie. Ukończył studia prawnicze w Oxfordzie. Po studiach rozpoczął pracę w przedsiębiorstwie żeglugowym w Liverpoolu, ponieważ jako młodszy syn nie dziedziczył majątku ojca.
Dopiero w czasie pobytu w Liverpoolu po raz pierwszy zetknął się z młodym jeszcze ruchem skautowym i został drużynowym. Poznawszy lepiej ideę skautową, przejął się nią do głębi i wnet rozpoczął działalność instruktorską na wielką skalę.
Przeniósł się do Londynu i zgłosił się do pracy instruktorskiej w osławionych wschodnich dzielnicach Londynu, rojowisku nędzy i zbrodni. Powierzono mu prowadzenie hufca. Aby poznać środowisko, Roland – wychowany w dobrobycie – zamieszkał tu i próbował przez pewien czas żyć jak tamtejsi mieszkańcy, za 5 szylingów tygodniowo.
Niedługo potem został komendantem chorągwi i hufcowym jednocześnie. Prócz tego pełnił szereg funkcji w Głównej Kwaterze i wytyczał nowe drogi dla młodego jeszcze ruchu, opracowując właśnie System zastępowy.
Był człowiekiem, nie obawiającym się wytężonej pracy, oraz o wielkiej wartości charakteru i ideowości. Skauting pojmował przede wszystkim jako dążenie do ideału Prawa Skautowego.
Skaut to nie chłopiec w wielkim kapeluszu i krótkich spodenkach, umiejący gotować, bandażować i orientować się w terenie. To chłopiec, który choć biednie ubrany i niedoświadczony jeszcze w puszczaństwie, stara się co sił być posłusznym prawu skautowemu – napisał w pewnym artykule. Gdzie indziej, w liście do Roberta Baden-Powella: Zawsze byłem zdania, że działalność instruktora skautowego składa się z dwóch części: pierwsza to praca z chłopcami i dla nich. Druga – to nieprzerwana ani na chwilę praca nad sobą, by naprawdę być wzorem dla swoich skautów. Wspinając się na wysoką górę pomagamy sobie liną; skauci, pnąc się do najwyższych ideałów, nie mogą obejść się bez pomocy Bożej. Chłopcy rozumieją to... Bóg nas nigdy nie zawiedzie... A naszym zadaniem jako instruktorów jest poprowadzić ich tą drogą.
Roland nie tylko pięknie pisał, ale co ważniejsze wcielał swe ideały we własnym życiu. Jego pracowitość, rzetelność i ofiarność były niemal przysłowiowe. Nie znał też kompromisów w życiu własnym, ani skautów. Gdy pewna drużyna zachowała się po przegranych zawodach nie według zasad Prawa Skautowego, w ciągu 24 godzin przestała istnieć, „bo w ogóle nie była skautową drużyną”...
W przededniu I wojny światowej w 1914 Roland Philipps wykonał swój wielki dobry uczynek. Za własne oszczędności kupił w najbiedniejszej dzielnicy Londynu dom, przeznaczając go na stanicę dla tamtejszych skautów. Istnieje ona do dziś jako „dom Rolanda”.
Gdy wybuchła wojna, stanął jako jeden z pierwszych w szeregach armii. Brał udział w krwawych walkach na froncie Flandrii w walce z Niemcami. Uczestniczył w wielu bitwach, zdobywał odznaczenia, odnosił rany, wreszcie w lipcu 1916 zakończył swe krótkie życie w czasie ataku na pozycje niemieckie na czele swej kompanii.
Był bohaterem często porównywanym do naszego polskiego Andrzeja Małkowskiego; obu zabrały wojny.
Wikipedia
Źródło: System zastępowy (The Patrol System)
„Mianując chłopca zastępowym, pamiętajmy, żeby nie był on za młody.”
Źródło: System zastępowy (The Patrol System)
