Richelle Mead cytaty

strona 16

„Po chwili zniknął mi z oczu w nadciągającym zmierzchu. Obróciłam się i poszłam szukać Lissy. Z daleka usłyszałam krakanie. Brzmiało jak śmiech.”

„Seth sprawił, że zaczęłam wierzyć w dobro, ale ta nadzieja zniknęła wraz z naszą miłością.”

„Zerwanie nie oznacza, że przestaje się o kogoś dbać.”

„Długie życie nic nie znaczy, jeśli jest puste i nie ma celu. Lepiej przeżyć krótkie, ale wypełnione tym, co dla ciebie ważne.”

„Tylko dlatego, że coś nie wyszło, nie można zakładać, że na świecie nie ma innych ludzi do kochania. Miłość jest zbyt ważna, by iść bez niej przez życie.”

„Zresztą, czym tak naprawdę są dobro i zło? Tylko głupimi kategoriami. Głupimi kategoriami, które ograniczają ludzi, każą ich karać i nagradzać zależnie od tego, czy uda im się poskromić własną naturę, na którą tak naprawdę nie mają wpływu.”

„Miłość rzadko jest pozbawiona rys – stwierdził Carter. – Ludzie łudzą się, myśląc, że musi taka być. To niedoskonałości czynią miłość doskonałą.”

„Chęć i potrzeba to dwie różne rzeczy.”

„Czasami więcej odwagi potrzeba, aby się wycofać, niż dalej walczyć.”

„Nie mierz przeszłości miarką teraźniejszości.”

„Przeklęta miłość nie jest tak wzniosła i cudowna, jak się wydaje.”

„Jednak nieszczęściem dobrego kłamcy jest to, że choć inni wierzą w jego słowa, on sam nie potrafi.”

„Powiedziałabym, że od powierzchownych gestów ważniejsze jest porozumienie. Możliwość szczerej rozmowy i podzielenia się myślami. Świadomość, że ten ktoś wie, co czujesz.”

„Mężczyzna musiałby posiąść sztukę czytania w myślach, chcąc tę swoją wybraną uszczęśliwić.”

„Drugie miejsce to tak naprawdę pierwszy przegrany.”

„Zatem, pobijając swoje własne rekordy odnośnie pakowania się w niebezpieczeństwo i lekkomyślnego zachowania, zerwałam bransoletkę Soni.
– Jestem Rose Hathaway.
Płacz i krzyki z widowni powiedziały mi, że moje przebranie zniknęło.”

„Największe rewolucje odbywają się w ciszy i w cieniu.”

„Roza – Jego głos miał tę sama cudowną niskość, ten sam akcent… tylko wszystko było zimniejsze. – Zapomniałaś o mojej pierwszej lekcji: Nie wahaj się.”

„Związek to symbioza. Potrzeba dwojga, żeby się udało, i dwojga, żeby się rozpadło.”

„Twarz Lissy błyszczała od łez. Miałam nadzieję, że moja przekazuje jak bardzo ją kochałam.
Z ostatnią iskierką życia, która mi została, próbowałam przemówić i dać Dymitrowi znać, że jego również kochałam, i że teraz to on musi ją chronić.
Nie sądzę by zrozumiał. Słowa strażniczej mantry były moją ostatnią świadomą myślą.
Oni są ważniejsi.”

„Czasami… czasem nie ma innego wyjścia, jak wybrać mniejsze! zło i po prostu cieszyć się tym, co mamy.”

„We wszystkim, co złe, jest coś dobrego. Zawsze jest nadzieja.”

„Nigdy nie wiadomo, kogo masz za plecami.”

„Czasem na to, czego pragniemy najbardziej, trzeba sobie zasłużyć cierpliwością i walką.”

„Dobrze znaleźć w mroku choć promyk nadziei.”

„Zrobiłem to, bo nienawiść nie może trwać w nieskończoność – odezwał się w końcu spokojnie. – Bo w końcu trzeba przebaczyć.”

„Zatem, pobijając swoje własne rekordy odnośnie pakowania się w niebezpieczeństwo i lekkomyślnego zachowania, zerwałam bransoletkę Soni.”

“It's okay," said Adrian breezily. He rested his arm casually on the table. "I don't really need a job or extra money. After Rose and I get married, the kids and I'll just live off of her guardian paycheck.”

“You're beautiful in battle…. Like an avenging angel come to deliver the justice of heaven."

"Funny. That is kind of why I'm here."

"Angels fall, Rose.”

“My god, Sage. Your eyes. How have I never noticed them? When you stand in the light. They're amazing… like molten gold. I could paint those… They're beautiful. You're beautiful.”

“She was right about something else too," Dimitri said after a long pause…. "That I do still love you.”

“She accused me of wearing pants from the salvation army."
"Rose, your pants ARE from the salvation army."
"That's SO not the point!”

“Statistics show that most mortals sell their souls for five reasons: sex, money, power, revenge, and love. In that order.”

“Adrian's new research partner stepped through the door, and I knew the uneasy peace we'd just established in Palm Springs was about to shatter.

Dimitri Belikov had arrived.”

“You’re better than this, Adrian. Whatever the reason, you’re better than it. Don’t trick yourself into thinking you’re weaker than you are”

“Promises. I was drowning in promises.”

“You're beautiful, Roza. So beautiful it hurts me.”

“Happy Birthday."
Adrian came to a sudden halt. The words were soft and small, spoken tentatively, but easily discerned by vampire ears. Slowly, he turned around and found Jill Mastrano standing shyly before him.”

“Sitting beside Abe was Adrian Ivashkov--my more-or-less boyfriend. Adrian was a royal Moroi--and another spirit user like Lissa. He'd been crazy about me (and often just crazy) ever since we first met”

“Are you kidding? He's arrogant, sarcastic, likes to intimidate people, and—oh." Okay. Maybe she had a point.”

“I said earlier that dead things don't always stay dead. Well, I'm one of them. don't worry - I'm not like the Strigoi. But I did die once (I don't recommend it).”

“A piece of heaven?" I managed to ask.
He slowly shook his head. "No. The other place. The one I'm going to burn in for thinking what I'm thinking.”

“Victor smiled through the pain and the blood. "Of course you have. I used to think Belikov was the savage one, but it's really you, isn't it? You're the animal with no control, no higher reasoning except to fight and kill.”

“I hoped Lissa remained the only one with a surprise sibling.”

“Well. Like I said, I dont want to fight anymore. I dont want us to hate each other. And… well… I squeezed my eyes shut and then opened them. No matter how I fee about us… I want you to be happy”

“My mind… It's who I am. I think I'd rather suffer any other injury in the world than have my mind tampered with.”

“I’m still here, still in love with you, and care about you more than any other guy ever will." -Adrian-”

“would never make up anything like that.”
"That's because Aaron doesn't say anything that requires words of more than one syllable.”

“You might be surrounded by clouds, but you'll be like sunshine to me.”

“A loud booming noise interrupted us, and we saw a flash of light off to my right. People near the other garages screamed.

"There, you see?" asked Abe, quite pleased with himself. "A new gate. Perfect timing.”

“Come on outside when youʹre done,ʺ I told her. ʺItʹs like the barbecue of the damned. Except… thereʹs no grill.”

“The question was which spell did I make? Which did I have time to make?
The answer was eerily simple.
I had time to make all of them.”

“He glanced over at me, a smile twisting his lips. "Hey, no advice, Ghost Girl. Guardians should be seen and not heard."
I flipped him off for the "Ghost Girl" comment but he didn't notice because Lissa was talking to him again.”

“We?" I asked.
Of course. I'm not leaving you alone on this, no matter what. You know I'd never abandon you.”

“It turns out Dimitri had a friend, who had a friend, and despite the best security in the Moroi world, we managed to get into the Court's prison facilities.”

“One of the few downsides to being awakened is that we no longer require sleep; therefore we also no longer dream. It's a shame, because if I could dream, I know I'd dream about you.”