René Char cytaty

„To nie do zniesienia: czuć się solidarną i bezsilną cząstką piękności, która umiera z czyjejś winy. Solidarną w jej piersi, bezsilną w ruchu jej umysłu.”

„Mamy w sobie ogromne obszary, przez które nigdy nie zdołamy przebrnąć.”

„Śmierć zadaje nam ciosy swoimi widłami. Aż do otrzeźwień wstającego w nas poranka.”

„Jego miłość [poety], doznanie, szczęście mają odpowiednik we wszystkich miejscach, w których nigdy nie był i nie będzie, wśród obcych, których nigdy nie pozna.(…) Poeta przywraca życie, żeby śpieszyć z kolei do kresu.”

„Nie utrzyma się na nim żadne spojrzenie. Krzyczy -
to cała jego obecność. Byle strzelba strąci go kiedyś.
Takie jest serce.”

„Jedyna walka toczy się w ciemnościach. Zwycięstwo odnosi się zawsze na ich skraju.”

„Rodzimy się wśród ludzi, umieramy niepocieszeni wśród bogów.”

„Człowiek potrafi uczynić i to, czego nie zdoła ogarnąć jego wyobraźnia. Jego czoło przecina galaktykę absurdu.”

„Trzeba umieścić się na zewnątrz siebie, na granicy łez i w orbicie głodowych klęsk jeżeli oczekujemy jakiejś rzeczy niezwykłej, dokonującej się tylko w nas.”

„Skoro zamieszkujemy błyskawicę, jest ona sercem wieczności.”

„Walka z barbarzyńskim okrucieństwem, niestety, to zamysł skrzydlatej mrówki.”

„Nie można zacząć wiersza bez odrobiny mylnego sądu o sobie i świecie, źdźbła niewinności w pierwszych słowach.”

“Why did I become a writer? A bird's feather on my windowpane in winter and all at once there arose in my heart a battle of embers never to subside again.”

“A poet should leave traces of his passage, not proofs. Traces alone engender dreams.”

“I believe in the magic and authority of words.”