Źródło: Wielka księga mądrości, wybór Jacek i Tomasz Ilga
Otto Flake – pisarz niemiecki.
Otto Flake dorastał w Colmar w Alzacji, po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia germanistyczne, filozoficzne i historii sztuki w Strasburgu. Pracę rozpoczął jako współpracownik periodyku „Neue Rundschau” w Paryżu i Berlinie. W tamtym czasie należał do najczęściej drukowanych pisarzy Republiki Weimarskiej. O licznych podróżach z tamtego okresu opowiedział Otto Flake w zbiorze esejów Dziennik okrętowy opublikowanym w wydawnictwie S. Fischera w 1917 r. Jedną z napotkanych po drodze osób był poznany w Stambule dziennikarz, orientalista i socjaldemokrata Friedrich Schrader . Podczas I wojny światowej Flake pracował w administracji cywilnej w Brukseli.
W 1918 r. pisarz osiedlił się w Zurychu i przyłączył się do grupy dadaistów, reprezentantów aktywnego w latach 1916-1923 prądu w sztuce, zarówno literackiej, jak i malarskiej.
Liczne podróże po Europie zaprowadziły Otto Flakego w końcu do Baden-Baden, gdzie od roku 1928 żył ze swoją rodziną,
We wstępie do swojej powieści Hortense albo powrót do Baden-Baden, opublikowanej w 1933 r., pisze:
Istotnie, udało mu się w tej powieści mistrzowsko odtworzyć atmosferę szykownego dziewiętnastowiecznego kurortu i zasłużył nią na ogólne uznanie.
Uznania w żadnym razie nie przysporzyło mu podpisanie deklaracji lojalności wobec Adolfa Hitlera na prośbę swojego wydawcy, Samuela Fischera . Wśród znaczących literatów, wśród których byli np. Thomas Mann, Bertolt Brecht czy Alfred Döblin wywołało to oburzenie, doprowadzili oni do artystycznej izolacji Otto Flakego. Z tego powodu pisarz tuż po wojnie, byleby tylko zdobyć środki do życia, był zmuszony do publikacji nawet dwóch powieści kryminalnych, ukrywając się pod anagramem Leo F. Kotta.
Wyjście z izolacji umożliwiły Flakemu francuskie wojska okupacyjne, które w 1945 r. powołały go na stanowisko członka rady kulturalnej miasta, która odpowiadała za organizację wystaw i prelekcji. Również Otto Flake często organizował swoje wieczory autorskie. Dorobek autorski stał się znany szerszej publiczności dopiero po latach dzięki wsparciu swoich lektorów, Rolfa Hochhutha i Petera Härtlinga.
Ponieważ pisarz pochodził z od lat spornego terytorium Alzacji i Lotaryngii i od podszewki znał zawikłane stosunki niemiecko-francuskie, zaangażował się nie tylko literacko w mediacje między Francuzami i Niemcami. Wraz z innymi aktywnymi osobistościami udało mu się osiągnąć, że w Baden-Baden, kwaterze głównej francuskich wojsk okupacyjnych po II wojnie światowej między Niemcami i Francuzami po początkowych problemach zapanowały najpierw pokojowe a później wręcz przyjacielskie stosunki. Ten wielki indywidualista napisał w okołowojennych latach zwięzłą autobiografię Zmierzcha się”, a później liczne warte uznania, a jeszcze niedocenione dzieła .
Otto Flake zmarł 10 listopada 1963 r. w Baden-Baden. Spuścizna po nim znajduje się w bibliotece miejskiej uzdrowiska.
Wikipedia
Źródło: Wielka księga mądrości, wybór Jacek i Tomasz Ilga