Melchior Grodziecki, ur. prawdopodobnie w 1582 w Cieszynie, zm. 7 września 1619 w Koszycach – polski duchowny katolicki, jezuita, męczennik i święty Kościoła katolickiego. W 1603 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego i dwa lata później złożył śluby zakonne ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Kształcony teolog, uczył w kolegiach jezuickich w Brnie oraz Kłodzku. Po przyjęciu święceń kapłańskich w 1614 roku, pracował w Czechach jako kaznodzieja i spowiednik. Posłany w czasie wojny trzydziestoletniej do Koszyc, po zdobyciu miasta przez wojska Jerzego I Rakoczego był torturowany i ścięty toporem za wyznawanie wiary katolickiej. Po ponad 350 latach zabiegów, został kanonizowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 2 lipca 1995 roku na Słowacji. Szczątki świętego, w 1784 roku złożone w tyrnawskim klasztorze sióstr urszulanek, spoczywają tam do dzisiaj. Wspomnienie liturgiczne obchodzi się 7 września.
Wikipedia
✵
1584 – 7. Wrzesień 1619