Mata Hari, właściwie Margaretha Geertruida McLeod, z domu Zelle – holenderska tancerka, która pod takim właśnie pseudonimem zdobyła sławę w Europie Zachodniej początku XX wieku.
Urodziła się jako córka holenderskiego biznesmena Adama Zelle i Antje van der Meulen. Kiedy miała 6 lat, jej rodzina przeprowadziła się do Leiden. W 1891 roku zmarła jej matka, a ojciec zbankrutował. Wkrótce Margaretha Geertruida Zelle ukończyła studium nauczycielskie. W wieku 18 lat wyjechała z Amsterdamu, gdyż wywołała skandal romansem z dyrektorem szkoły. W Hadze odpowiedziała na anons matrymonialny starszego od siebie o dwadzieścia dwa lata holenderskiego oficera marynarki, Rudolfa McLeoda . Spotkanie w muzeum doprowadziło do intensywnego, choć krótkotrwałego związku. Po sześciu dniach zaręczyli się, a pobrali się cztery miesiące później. Wkrótce urodził im się syn, Norman John, z którym w maju 1897 roku wyjechali do Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie Kapitan McLeod wrócił do służby, jaką pełnił w kolonii. Margaretha urodziła tam córkę, Jeanne Louise, ale jej małżeństwo rozpadało się z powodu kłótni. Kres małżeństwa nastąpił po śmierci syna .
Na początku XX stulecia, po nieudanych próbach pracy jako nauczycielka i rozpadzie małżeństwa , udała się do Paryża. Jeanne Louise została z ojcem. W Paryżu Margaretha zaczęła pozować jako księżniczka z Jawy. Wkrótce została tancerką egzotyczną, wykonującą tańce w stylu orientalnym. Występowała pod pseudonimem Mata Hari . Była też luksusową prostytutką, a jej kochankami byli politycy i oficerowie armii.
W 1917 roku została oskarżona we Francji o szpiegostwo. Miała działać jako podwójny agent na usługach Francji i Niemiec. Jej działalność miała być przyczyną śmierci tysięcy żołnierzy na frontach I wojny światowej. Dowodem w jej sprawie były przechwycone przez Anglików depesze nadawane przez Niemców z Madrytu. Jako jedyne kodowane były szyfrem złamanym wcześniej przez Anglików. Wysyłane były w trakcie pobytu Maty Hari w Madrycie, a dotyczyły rzekomego niemieckiego agenta, który zdołał dostać się do francuskiego wywiadu. Jeśli w ogóle była szpiegiem , jej rolę i szkodliwość wyolbrzymiono. Życie Maty Hari w czasie wojny stało się przedmiotem nieustających dyskusji. Dokładnie znany jest tylko koniec jej historii. 13 lutego 1917 roku aresztowano ją i z luksusowego pokoju w hotelu przewieziono do więzienia. Oskarżono ją o szpiegostwo i współpracę z wywiadem wroga. Twierdziła, że pieniądze dostawała za usługi seksualne. Ani obrona jednego z najsławniejszych adwokatów, mecenasa Cluneta, ani wstawiennictwo jej wysoko postawionych kochanków – Cambona, ambasadora Francji w Madrycie i de Marguerie, urzędnika Ministerstwa Spraw Zagranicznych – nie zdołały jej uratować. Uznano ją winną i 15 października 1917 roku wczesnym rankiem przewieziono na strzelnicę w koszarach w Vincennes. Została rozstrzelana, odmawiając jednak w romantycznym geście nałożenia opaski na oczy. Spośród 12 żołnierzy, którzy do niej strzelali, tylko jeden strzał trafił w serce. Pozostali żołnierze celowo spudłowali.[potrzebny przypis]
„To już chomik ma większego, a się tak nie chwali.”
gdy była napastowana w wieku 13 lat przez pedofila, który namawiał przyszłą Matę Hari do dotknięcia swego penisa
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 58.
„Moje życie stało się puste i jałowe bez niego.”
o śmierci swego dwuletniego synka Normana (zmarłego 27 czerwca 1899).
Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, Wydawnictwo Wołoszański, Warszawa, ISBN 9788389344830, s. 13.
o swym pierwszym małżeństwie
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 59.
„Nie zna mnie. A to dobre! Ma staruszek tupet!”
gdy żona generała Messiny’ego (starego i trwożliwego kochanka Maty Hari) prosiła o zwolnienie go z obowiązku świadczenia w jej procesie, „gdyż jej mąż nie tylko nie zna, ale nigdy nie słyszał o oskarżonej”.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 63.
„Nie wiem… Myślałam, że wszystkie kobiety, które zmuszone są uciekać od męża, jadą do Paryża.”
uzasadniając swój wyjazd do Paryża
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 60.
Mata Hari (jęz. malajski)
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 60.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, op. cit., s. 60.
