Markus Zusak cytaty

strona 7

„Wydaje mi się, że ludzie lubią oglądać akty destrukcji. Zamki z piasku, domki z kart – od tego się zaczyna. Mają specjalny talent do pomnażania dzieła zniszczenia.”

„Wiesz, Liesel, zastanawiałem się nad tobą. Nie jesteś prawdziwą złodziejką. Ta kobieta pozwalała ci wchodzić do domu. Zostawiła ci nawet ciastka. To nie jest prawdziwe złodziejstwo. Prawdziwe złodziejstwo jest w wojsku. Oni ukradli twojego i mojego ojca.”

„DEFINICJA, KTÓREJ NIE MA W SŁOWNIKU
Nie odchodzić: akt wiary i miłości,
prawidłowo rozszyfrowany przez dzieci.”

„Pamiętaj jedno: nieprzyjaciel nie atakuje z naprzeciwka.”

„Jego długa postać w łóżku i srebro oczu, przeświecające spod powiek. Jego dusza usiadła, potem wyszła mi naprzeciw. Takie dusze zawsze to czynią – to te najlepsze. Podnoszą się i mówią: „Znam cię, jestem gotowa. Nie, żebym się prosiła, oczywiście, ale pójdę z tobą dobrowolnie”. Te dusze są bardzo lekkie, bo idą bez bagażu, rozdały już siebie. Ta częściowo odpłynęła z oddechem akordeonu, ze wspomnieniem bąbelków wypitego latem szampana, z dotrzymanymi obietnicami.”

„A jeżeli facet taki jak ty potrafi się podnieść i zrobić to, co ty zrobiłeś dla tych ludzi, to może każdy będzie w stanie. Może każdy zdoła się wznieść ponad swoje ograniczenia.”

„Tu nie chodzi o miejsce. Tu chodzi o ludzi. Bylibyśmy tacy sami gdzie indziej.”

„Wielkie rzeczy to często drobiazgi, które zostały zauważone.”

„Stoimy obaj po kolana w wodzie, a prawda przyszła i ściągnęła nam spodnie.”

„Wkrótce ona mówi:
– Jesteś moim najlepszym przyjacielem, Ed.
– Wiem.
Mężczyznę można zabić takimi słowami.
Bez pistoletu.
Bez kul.
Tylko słowa i dziewczyna.”

„Wstałem i zszedłem po schodach. Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.”

„Każda zmiana jest katastrofą. Nawet nie dlatego, że może zakończyć się niepowodzeniem, ale dlatego, że najpierw trzeba zniszczyć to, co jest.”

„Wszyscy mamy swoje obowiązki. Wszyscy cierpimy. Wszyscy znosimy swoje porażki dla dobra ludzkości.”

„(…) najłatwiej było rozpoznać biedotę. Biedacy ani przez chwilę nie stali w miejscu, jakby przemieszczanie się było remedium na ich stan.”

„Kiedy zdecydowała się opisać swoją historię, rozważała dokładnie, od kiedy książki i słowa zaczęły znaczyć nie tylko to, co znaczyły, lecz wszystko.”

“Imagine smiling after a slap in the face. Then think of doing it twenty-four hours a day. That was the business of hiding a Jew.”

“So I saw that there was only me. There was only me who could worry about what was happening here, inside these walls of my life. Other people had their own worlds to worry about, and in the end, they had to fend for themselves, just like us.”

“Maybe one morning I’ll wake up and step outside of myself to look back at the old me lying dead among the sheets.”

“She was like a lone angel floating above the surface of the earth, laughing with delight because she could fly but crying out of loneliness.”

“Sometimes I just survive.
But sometimes I stand on the rooftop of my existence, arms stretched out, begging for more.”

“He must have loved her so incredibly hard. So hard that he would never ask for her lips again and would go to his grave without them.”

“You can do anything when it's not real.
When it is real, nothing breaks your fall. Nothing gets between you and the ground.”

“I want to talk to him. I want to ask him about that girl and if he loved her and still misses her.”

“It makes me wonder, Do we spend most of our days trying to remember or forget things? Do we spend most of our time running towards or away from our lives? I don't know.”

“She gave 'The Dream Carrier' to Max as if words alone could nourish him.”

“The water crumbles on it's way down as my hands and feet push me forward. The world is lightening, taking shape, and turning to color. It feels like it's being painted around me.”

“She let herself love me for three minutes.
Can three minutes last forever? I ask myself, but already know the answer.
Probably not, I reply. But maybe they last long enough.”

“Things always seem to glide away.
They come to you, stay a moment, then leave again.”

“He prefers not to ruin things with any more questions. What it is is what it is.”

“Even enemies were an inch away from friendship.”

“Only hearts… They're in the inside of the inside of me.”

“An eleven-year-old girl is many things, but she is not stupid.”

“I even move out onto the front porch and see my own limited view of the world. I want to take that world, and for the first time ever, I feel like I can do it. I’ve survived everything I’ve had to so far. I’m still standing here.”

“The conversation of bullets.”

“Liesel observed the strangeness of her foster father's eyes. They were made of kindness, and silver.”

“Trust me, though, the words were on their way, and when they arrived, Liesel would hold them in her hands like the clouds, and she would wring them out, like the rain. (p. 85)”

“There were not many people who could say that their education had been paid for with cigarettes.”

“At first, all is black and white.
Black on white.
That's where I'm walking, through pages.
These pages.
Sometimes it gets so that I have one foot in the pages and the words, and the other in what they speak of.”

“I looked at myself in that window, oblivious to all the people around me and I stared and smiled that particular smile. You know that smile that seems to knock you and tell you how pathetic you are? That's the smile I was smiling.”

“She gave her a reason to write her own words, to see that words had also brought her to life.
"Don't punish yourself," she heard her say again, but there would be punishment and pain, and there would be happiness, too. That was writing.”

“If her soul ever leaks, I want it to land on me.”

“The thrill of being ignored!”

“The silence was always the greates temptation.”

“The days and nights come apart. I feel them corroding at the seams.”