Lê Đức Thọ wymowa, właśc. Phan Ðinh Khải – wietnamski polityk, generał, dyplomata, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.
W 1930 roku Lê Đức Thọ współtworzył Indochińską Partię Komunistyczną. W latach 1930–1936 więziony przez francuskie siły kolonialne. W 1945 wstąpił do Ligi Niepodległości Wietnamu Việt Minh związanego z partią komunistyczną. Uczestniczył w wojnie wyzwoleńczej przeciwko Francji, zakończonej w 1954 roku. W następnym roku został członkiem Biura Politycznego Komunistycznej Partii Wietnamu i funkcję tę zachował do 1986 roku. W okresie wojny wietnamskiej dowodził armią partyzancką w południowym Wietnamie, aż do zakończenia wojny w 1975 roku.
W latach 1968–1973 był specjalnym wysłannikiem delegacji Wietnamu Północnego podczas rozmów pokojowych . W 1973 otrzymał wspólnie z Henrym Kissingerem, który był jego partnerem w rozmowach, Pokojową Nagrodę Nobla, ale jej nie przyjął, uzasadniając to faktem, że jego kraj trwał w dalszym ciągu w stanie wojny.
Lê Đức Thọ dowodził także siłami wietnamskimi w czasie inwazji na Kambodżę w 1978 roku, kiedy kraj ten był wyzwalany od reżimu Czerwonych Khmerów. Opuścił potem armię, ale przez 8 lat pozostawał jeszcze członkiem Biura Politycznego.
o pokonaniu wojsk amerykańskich.
Źródło: Oliver Stone's Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
