Ladislau Dowbor: System

„Planeta dojrzewa do zarządzania. Systemy spekulacji finansowej, które z pomocą nowych technologii łatwo się globalizują, niszczą proces rozwoju, który polegał na cyklu: praca – produkcja – zysk – inwestycja – płace – konsumpcja – praca itd.”

Ladislau Dowbor

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O świecie , O pomocy

„XX-wieczne myślenie polega na tym, że gdy dam ci mój zegarek – czyli coś materialnego – to zostanę bez zegarka. Zmieńmy to. Jeżeli dam ci swój pomysł na konstrukcję tego zegarka, to nadal mam i zegarek, i pomysł. Wszystko, czego uczyłem się przez lata studiowania nauk ekonomicznych, sprowadzało się do tego, jak lokować rzadkie zasoby. Teraz jednak otwiera się przed nami zupełnie nowy system organizacji ekonomicznej. (…) Nasza mentalność wciąż tkwi w poprzednim stuleciu. Tyczy się to zresztą nie tylko sposobu myślenia, ale i systemów zarządzania czy prawodawstwa. Copyright, patenty, własności. Wszędzie masz pośredników, którzy nie pozwalają udostępniać tych technologii reszcie świata. Tymczasem dziś chodzi o to, żeby postawić na bezpośredniość. Liczba pośredników zmniejszyła się w wielu dziedzinach dzięki internetowi. Przybywa rzeczników otwartego dostępu do wiedzy.”

Ladislau Dowbor

Źródło: rozmowa Pawła Cywińskiego i Mateusza Lufta, Pociągnąć system w dół, „Magazyn Kontakt”, 14 października 2013 http://magazynkontakt.pl/ladislau-dowbor-pociagnac-system-w-dol.html

O myślach , O wiedzę , O nauce , O myśleniu

„Wszędzie na świecie ludzie muszą się organizować, to cała tajemnica. Lejce powinny być w rękach ludzi, a nie wielkich korporacji czy partii politycznych. To mój jedyny – izm: im bardziej zdecentralizowany system, im więcej uczestnictwa, tym lepiej.”

Ladislau Dowbor

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O ludziach , O tajemnicy , O świecie

„Pamiętam atmosferę pierwszych spotkań z Lulą. (…) Zaczęliśmy od Bolsa Familia – zasiłków rodzinnych. Wcześniej wypłacały je różne instytucje. A właściwie nie wypłacały, bo nie docierały do 60 mln tych, którzy żyli poza systemem: bez pracy, dokumentów, ich dzieci nie chodziły do szkoły. Postanowiliśmy, że damy im pieniądze na karcie magnetycznej. Zamiast tradycyjnej drogi od rządu federalnego, przez prowincje, do gmin, gdzie na każdym etapie kasę trzeba zaksięgować, część wyparuje, a na końcu zasiłek dostanie cioteczna siostra burmistrza. Karta wymusza też zmianę cywilizacyjną. Można się nią posłużyć w bankomacie, ale żeby ją aktywować, trzeba posłać dzieci do szkoły i zaszczepić. Z czarnej dziury wyłoniły się miliony uczniów i pacjentów. Przeciwnicy i media lamentowali, że biedni i tak wszystko przepiją. Ale stopniowo nawet prawica zrozumiała, że fala aktywności jest jak morski przypływ – podnosi i czółna biedaków, i najbogatsze jachty. Jeśli biedak dostanie 120 dolarów, to coś kupi i już się kręci lokalny biznes.”

Ladislau Dowbor

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O pieniądzach , O dzieciach , O świecie , O biznesie