Krystyna Feldman cytaty (22 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Krystyna Feldman: 22 Cytaty 1 Polubienie

Krystyna Feldman słynne cytaty

„I niech pani pomyśli, jaki byłby szum, że wyróżniono jakąś tam panią Feldman, w Polsce szanowaną i uznawaną, ale za granicą by się zastanawiali: kto to, baba czy chłop?”

Krystyna Feldman

co by było, gdyby Krystyna Feldman otrzymała Oscara za rolę w filmie Mój Nikifor.
Źródło: „Życie Warszawy”, 31 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niebede2.htm

„Widziałam Nikifora, mając 7 lat. Mieszkaliśmy wtedy w Krakowie i z mamą jeździłam do Krynicy. Zobaczyłam jakiegoś człowieczka siedzącego na murze, trochę się go przestraszyłam, jak to dziecko, i odeszłam, wołając: „Mamo!”. Mama mnie uspokoiła: „Nie bój się, on nic złego nie robi, tylko obrazki maluje”.”

Krystyna Feldman

Źródło: stopklatka. pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

„Epizod to projekcja postaci bardzo skondensowanej, zwięzłej, ale zawsze pełnej. Pełny, żywy człowiek, chociaż rola epizodyczna. W niedużym fragmencie trzeba strzelić w dziesiątkę. (…) Aktor musi wejść w postać, zasmakować, cieszyć się nią. Stwarzam sobie jej życie wewnętrzne, wchłaniam je w siebie. Przeżywam ją jako 'ja', bo ma coś z mojego temperamentu, z mojej osobowości. (…) Epizod ani nie ogranicza aktora, ani w niczym mu nie ujmuje.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Kino” 1998, nr 07/08

„Uniknęłam rzeczy, którą, niestety, obserwowałam u wielu koleżanek – przerażenia starzeniem się, ciągłego przeglądania się w lustrze i liczenia zmarszczek. Ja wręcz czekałam, kiedy te zmarszczki będą, bo często słyszałam: to świetna rola dla ciebie, ale za 10, 20 lat. Więc się nie martwiłam.”

Krystyna Feldman

Źródło: onet.pl http://film.onet.pl/O,9016,1192510,1,600,artykul.html

„Radziecka sztuka, jeszcze w Łodzi, w trudnym okresie. Wszyscy niechętnie grali, na całe szczęście publiczność też niechętnie chodziła. Radziecka sztuka „Zamieć”, jakiegoś Leonowa czy innego. Grałam kołchoźnicę, w której sentymenta uderzał inny kołchoźnik, którego grał Benoit. I tam była taka scena – jakiś Piotr Piotrowicz wracał z niewoli, ale nie wiem jakiej, jakaś wojna ojczyźniana. Mówiłam, że idzie ten Piotr Piotrowicz, że „oko jedno ma zaklejone, a odzież na nim nie nasza…”. A ja wpadłam na scenę i powiedziałam: „całą odzież ma zaklejoną a jedno oko nie nasze”. Koledzy szeptali w garderobie i pytali: Co to znaczy – oko nie nasze. Głupi jesteście – mówię – był gdzieś w niewoli u białych, wyjęli mu jedno radzieckie oko i wsadzili drugie, inne.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Arte” 03/05, 23 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/whaleciec.htm

„Należę do pokolenia, które jednak o Nikiforze słyszało i widziało te obrazy, więc potem to sobie połączyłam w całość.”

Krystyna Feldman

o filmie Mój Nikifor.
Źródło: stopklatka.pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

Krystyna Feldman cytaty

„Kiedyś byłam na urlopie w Lanckoronie i spotkałam Jerzego Nowaka, mojego serdecznego przyjaciela z Krakowa. Przyrzekliśmy sobie wtedy, że musimy się spotkać na scenie. Uznaliśmy też, że najbardziej odpowiednią dla nas sztuką będzie Romeo i Julia. Ja zagram oczywiście Romea, a on Julię. Wiedziałam, że jestem aktorką charakterystyczną i do pewnych postaci nie mam warunków. Na początku, kiedy pożaliłam się w domu, że gram prawie samych chłopaków, parobków, energicznych młodziaków, a nawet Staszka w Weselu, mama odpowiedziała mi wtedy: „Cicho, smarkaczu, graj to, co ci dają”. I potem, już z uśmiechem, przypomniała starą maksymę: „Nie ma małych ról, są tylko mali aktorzy”. Dziś wdzięczna jestem Stwórcy, że nigdy nie byłam amantką. Słodkie twarzyczki amantek szybko się starzeją i jeśli brak tym aktorkom zdolności charakterystycznych, spotykamy potem typowe dzidzie-pierniki.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

O uśmiechu , O domu , Chłopak

„Wiadomo było, że jak jakaś wściekła dewotka, wścibska sąsiadka, straszna nauczycielka jest potrzebna, to pod ręką jest Krystyna Feldman. Teraz troszkę się zmieniło, bo zeszło mi na zwariowane staruszki albo jakieś dobre ciocie, babcie…”

Krystyna Feldman

Źródło: Tadeusz Żukowski, Krystyna Feldman albo Festiwal Tysiąca i Jednego Epizodu

„Nigdy nie byłam amantką, na szczęście. Bo co ja bym teraz robiła? W moim wieku? A urodziłam się w tym samym roku, co papież, z czego jestem dumna. I teraz, jako dawna amantka, siedziałabym pewnie w fotelu, myśląc: ach, jak to było pięknie, gdy grałam tę Julię, Ofelię czy Desdemonę.”

Krystyna Feldman

Źródło: onet.pl http://film.onet.pl/O,9016,1192510,1,600,artykul.html

O szczęściu , O myślach , O wieku , O myśleniu

„Jest mistrzowską odtwórczynią znaczących epizodów – postaci ekscentrycznych, rodzajowych czy wręcz dziwacznych. Bardziej określa ją zewnętrzność niż osobowość czy skala przeżyć. Nigdy nie broniła się – bo nie mogła – przed dosadnością swoich typów. I tylko nie lada kunszt aktorski i oryginalność sprawiły, że te drugo – i trzecioplanowe drobiazgi od początku zwracały uwagę widzów.”

Krystyna Feldman

Autorzy: Robert Jaworski, Maciej Maniewski, „Kino” 1993, nr 1

O osobowości

„Ja nie dzielę ról na pierwszoplanowe i drugoplanowe. Nie ma też żadnej różnicy w graniu. Każdą rolę trzeba zagrać dobrze, wczuć się w nią, stworzyć żywą postać, dokładnie wiedzieć czemu i komu ona służy w spektaklu czy w filmie. Nie można jej bagatelizować. Z czego bowiem składają się naprawdę znakomite przedstawienia? Z tego, że znakomici aktorzy grają główne role i równie znakomici aktorzy grają role epizodyczne. To przecież dwór robi króla. Główne role bez zaplecza w postaci znakomitych drugich planów nie zaistnieją w pełni.”

Krystyna Feldman

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

„Cały personel odnosił się do mnie z ogromną życzliwością, choć sprawiłam im sporo kłopotu. Kiedy po napadzie przewieziono mnie do szpitala w Jeleniej Górze i przygotowywano do operacji, chciano ustalić stan zdrowia. Rozmowa wyglądała mniej więcej tak: „Jaką ma pani grupę krwi?”. „Nie wiem”. „Jakie ciśnienie?”. „Nie wiem”. „A kiedy ostatnie EKG było robione?”. „Chyba nigdy.””

Krystyna Feldman

Patrzyli na mnie jak na wariatkę.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

„(…) Krzysiu Krauze powiedział, że nie mam telewizora. Przesadził. Mam, ale nie oglądam.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Arte” 03/05, 23 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/whaleciec.htm

„To, co mnie łączy z Nikiforem, to z pewnością brak chciejstwa. (…) Świadomie rezygnuję z posiadania rzeczy, które uważam za zbędne. (…) Nie chcę być niewolnikiem rzeczy nabytych, które nie są mi do życia potrzebne. Od wartości materialnych znacznie wyżej stawiam wartości duchowe.”

Krystyna Feldman

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

„Do tej pory nie mam samochodu, a ostatecznie, przez tyle lat, mogłabym. Nie mam komórki ani tego diabła komputera. Nie chcę być niewolnikiem pewnych rzeczy. Ktoś zapytał mnie kiedyś: „A jakimż to niewolnikiem lodówki można być?” Jak to jakim – ile razy trzeba tam zaglądać, czyścić, coś kłaść. A co ja tam mogę wkładać? Gospodarstwa nie prowadzę, 5 deka szynki na śniadanie – na to mi lodówka nie jest potrzebna.”

Krystyna Feldman

Źródło: stopklatka. pl, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22004

„Rola to rola. (…) Nie można więc grać byle jak. Epizod czemuś służy. I trzeba dać z siebie wszystko. Jeszcze bardziej niż w głównej roli.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Przekrój” 2004, nr 23–25

„Ten napad, operacja i moje późniejsze kłopoty z chodzeniem poprzedzały końcowe zdjęcia filmu Mój Nikifor, w którym główny bohater jest już mocno schorowanym człowiekiem i wspiera się na kuli. Ortopeda, który się mną zajmował, zażartował więc nawet: „To dopiero aktorka, która wybiera sobie wypadek do roli.””

Krystyna Feldman

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

„Teatr jest kapryśnym kochankiem, traktuje cię jak szmatę, choć może szmata na to nie zasługuje.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Arte” 03/05, 23 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/whaleciec.htm

O kochankach

„Broń Boże, do wiary nie można nikogo nakłaniać siłą.”

Krystyna Feldman

Źródło: „Słowo Polskie”, „Gazeta Wrocławska”, 27 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/npsw.htm

O Bogu , O wierze , O sile

„(…) myśleć pozytywnie, patrzeć pozytywnie. Lubić ludzi, kochać swój zawód i wierzyć w Pana Boga.”

Krystyna Feldman

recepta na szczęśliwe życie.
Źródło: „Słowo Polskie”, „Gazeta Wrocławska”, 27 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/npsw.htm

O życiu , O Bogu , O ludziach , O myślach

„Jestem aktorką. Jak ktoś składa mi propozycję to ją rozważam. Tak też było w przypadku Świata według Kiepskich. Poza nieco zbyt dużą ilością wulgaryzmów nie znalazłam tam nic takiego, co mogłoby obrażać moje uczucia i moje zasady. Ot, siedzi stara babcia i wysila całą swoją inteligencję żeby obronić swoją rentę. Ten serial był pomyślany przez jego twórców jako ostry satyryczny obraz polskiej rodziny. Nie na darmo filmową familię nazwano Kiepscy, a nie Potoccy. Wspaniałość naszego zawodu polega na tym, że raz można zagrać babcię Kiepską, a raz Nikifora.”

Krystyna Feldman

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

O emocjach , O inteligencji , O babci , Obraz

„Jestem aktorką. Jak ktoś składa mi propozycję to ją rozważam. Tak też było w przypadku Świata według Kiepskich.”

Krystyna Feldman

Poza nieco zbyt dużą ilością wulgaryzmów nie znalazłam tam nic takiego, co mogłoby obrażać moje uczucia i moje zasady. Ot, siedzi stara babcia i wysila całą swoją inteligencję żeby obronić swoją rentę. Ten serial był pomyślany przez jego twórców jako ostry satyryczny obraz polskiej rodziny. Nie na darmo filmową familię nazwano Kiepscy, a nie Potoccy. Wspaniałość naszego zawodu polega na tym, że raz można zagrać babcię Kiepską, a raz Nikifora.
Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467