Konfucjusz: Na czasie cytaty (strona 6)

„Kto stara się ludzi ująć zręcznymi słowami, ten często bywa znienawidzony.”

„Człowiek szlachetny nie zna trosk ni lęku. O cóż się bowiem może troszczyć i czego ma się lękać, skoro w sobie żadnych ułomności nie znalazł?”

„Zaniedbasz to stracisz.”

„Kto w wielkich sprawach granic nie przekracza ten w drobnych może swobodniej postępować.”

„Zwykłe potrawy jako pożywienie, woda jako napój i zgięte ramie jako poduszka: również wtedy można być radosnym, lecz nienależne bogactwo i jeszcze do tego honor są dla mnie jedynie ulotnymi obłokami.”

„Szlachetnemu łatwo usługiwać, ale trudno go uradować. Jeśli (usiłuje się) go uradować, ale nie na (słusznej) drodze, on się nie raduje, ale zatrudniając ludzi, uwzględnia ich zdolności. Pospolitemu trudno usługiwać, ale łatwo go uradować. Jeśli (usiłuje się) go uradować, choć nie na (słusznej) drodze, on się raduje, ale zatrudniając ludzi, szuka doskonałości.”

„Kto nie przemyśli dali, temu bliskie jest zmartwienie.”

„Jeśli spotka się kogoś, z kim warto rozmawiać, a nie porozmawia się z nim, to traci się człowieka. Jeśli spotka się kogoś, z kim nie warto rozmawiać, i rozmawia się z nim, to traci się swoje słowa. Mędrzec nie traci ani człowieka, ani swoich słów.”

„Wielu szuka szczęścia ponad ludzką miarę, inni poniżej jej, lecz ono znajduje się obok człowieka.”

„Nie spotkałem jeszcze nikogo, ktoby cnotę kochał tak jak urodę.”