Kōbō Abe cytaty

„Sama wytrwałość wcale nie musi oznaczać porażki. Przegrana zaczyna się wtedy, gdy wytrwałość uznamy za przegraną.”

„Tylko rozbitek, który uniknął śmierci na tonącym okręcie, może pojąć psychikę człowieka, który śmieje się wyłącznie dlatego, że może oddychać.”

„A może właśnie nieposiadanie formy jest najlepszym wyrazem siły?”

„Pragnienie orderów, odznaczeń, tatuaży przychodzi tylko wtedy, gdy ktoś marzy o czymś, w co nawet sam nie wierzy.”

„Samotność to niespełnione pragnienie iluzji.”

„Dwudziestoletni mężczyzna podnieca się w myśli. Czterdziestoletni zaś – na powierzchni skóry. Lecz dla trzydziestoletniego mężczyzny najniebezpieczniejsza jest kobieta widziana jako zarys kształtu.”

„Życie ludzkie nie powinno być rozerwaną na części księgą, lecz solidnie oprawionym tomem.”

„Nie można ocenić właściwie mozaiki, dopóki nie spojrzy się na nią z pewnej odległości. Zbliżając się do niej, gubisz się tylko w szczegółach. Wyzwalając się z jednego szczegółu, grzęźniesz w innym.”

„Każdy człowiek posiada własną filozofię, która dla innego nic nie znaczy.”

„W kłótniach między rodzicami a dziećmi zwykle sądzą dzieci… Niezależnie od intencji, to chyba twórca jest sądzony przez stworzonego - takie są reguły tej rzeczywistości.”

„Posługiwanie się w tej sytuacji moralną oceną przy podejmowaniu jakiejkolwiek decyzji byłoby fikcją. Trudno jest oddzielić aborcję od dzieciobójstwa, ale czy łatwo znaleźć różnice między aborcją a antykoncepcją? Prawdą jest, że człowiek żyje dla przyszłości, a zabójstwo jest złem, ponieważ odbiera człowiekowi przyszłość. Przyszłość jest niczym innym niż projekcją czasu teraźniejszego. Kto mógłby przyjąć odpowiedzialność za przyszłość czegoś, co nie ma nawet teraźniejszości. Czy mógłby odwrócić się od rzeczywistości w imię odpowiedzialności?”

„Bliscy sobie ludzie to po prostu tacy, którzy bezsensownie zadają sobie rany.”

“Loneliness was an unsatisfied thirst for illusion.”

“When I look at small things, I think I shall go on living: drops of rain, leather gloves shrunk by being wet… When I look at something too big, I want to die: the Diet Building, or a map of the world…”

“The most frightening thing in the world is to discover the abnormal in that which is closest to us.”

“Being free always involves being lonely.”

“Everyone has his own philosophy that doesn't hold good for anybody else.”

“Only a shipwrecked person who has just escaped drowning could understand the psychology of someone who breaks out in laughter just because he is able to breathe.”

“More than iron doors, more than walls, it is the tiny peephole that really makes the prisoner feel locked in.”

“Do you shovel to survive, or survive to shovel?”

“It goes on, terrifyingly repetitive. One could not do without repetition in life, like the beating of the heart, but it was also true that the beating of the heart was not all there was to life.”

“Suddenly a sorrow the color of dawn welled up in him. They might as well lick each other's wounds. But they would lick forever, and the wounds would never heal, and in the end their tongues would be worn away.”

“Only the happy ones return to contentment. Those who were sad return to despair.”

“He wanted to believe that his own lack of movement had stopped all movement in the world, the way a hibernating frog abolishes winter.”

“Rarely will you meet anyone so jealous as a teacher. Year after year students tumble along like the waters of a river. They flow away, and only the teacher is left behind, like some deeply buried rock at the bottom of the current. Although he may tell others of his hopes, he doesn't dream of them himself. He thinks of himself as worthless and either falls into masochistic loneliness or, failing that, ultimately becomes suspicious and pious, forever denouncing the eccentricities of others. He longs so much for freedom and action that he can only hate people.”

“When a castaway collapses from hunger and thirst it is fear of physical want rather than a real want, they say. Defeat begins with the fear that one has lost.”

“The barrenness of sand, as it is usually pictured, was not caused by simple dryness, but apparently was due to the ceaseless movement that made it inhospitable to all living things. What a difference compared with the dreary way human beings clung together year in year out.”