Jan Twardowski: Na czasie cytaty (strona 8)

„Jestem wzruszony, że czytają mnie ludzie młodzi, jestem wzruszony tym, że mogłem czytać swoje wiersze w Teatrze Narodowym w Warszawie zaraz po takich wybitnych poetach jak Różewicz, Herbert czy Miłosz.”

„Jezus onieśmiela mnie właśnie dlatego, że jest taki jak my.”

„Istnieje we mnie wewnętrzna potrzeba wypowiadania siebie, mojego przeżywania Boga.”

„Pesymizm powinno się ośmieszać; „Nic nie wiem, ale jestem taki smutny, jakbym wszystko wiedział.””

„Człapię po świecie jak ciężki słoń
tak duży, że nic nie rozumiem.
Myślę jak uklęknąć
i nie zadrzeć nosa do góry.”

„W kościele trzeba się od czasu do czasu uśmiechać.”

„Każde małżeństwo przypomina trzy zakony: na początku franciszkanów, radosnych, zapatrzonych w przyrodę; z czasem – mocnych w słowach i argumentowaniu dominikanów; po latach już tylko kamedułów, przestrzegających reguły milczenia.”

„Poproście Matkę Bożą, abyśmy po śmierci
w każdą wolną sobotę chodzili po lesie.
Bo niebo nie jest niebem jeśli wyjścia nie ma.”

„Można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
Nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem”

„Wielkie dzieło nawrócenia świata rozpoczyna się od małych nieraz wysiłków, od budowania zgody w naszych rodzinach, parafiach, w środowiskach pracy.”

„Piszę językiem niedzisiejszej poezji i niedzisiejszej krytyki literackiej. Lubię wiersze serdecznie niemodne i szczęśliwie spóźnione. Tęsknię za humorem, który uczy pokory, pozwala śmiać się z samego siebie, ratuje od patosu, tak bliskiego dawnym wierszom religijnym, pozwala spojrzeć z uśmiechem nawet na dramat.”

„Jestem księdzem szczęśliwym, więc i wiersze moje nie mogą być nieszczęśliwe.”

„Nawet wierzący nie wierzą po cichu.”

„Gdyby nie cierpienie, nikt nie wiedziałby, jak bardzo ktoś kogoś kocha…”

„Myślę, że ksiądz, który próbuje pisać wiersze, poszukuje języka, w którym mógłby wyrazić swe religijne przeżycia. Nie wystarcza mu język homilii, rozprawy teologicznej, morałów.”

„Nie wierzysz – mówiła miłość (…)
poczekaj jak cię rąbnę
to we wszystko uwierzysz”

„Ból rozstania może być Miłością, Powrotem, Czekaniem, Wspomnieniem…”

„Prawda, że trzeba dostać pałą, by wierzyć znowu.”

„Żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć, czego się szuka.”