Jadwiga Łuszczewska cytaty

„Im człowiek wyższy w naukę i lata, tym głębiej zgina kolano.”

„Dziejopis dla wieków okiem.”

„Człowiek wyższy bywa zawsze pokornym, w granicach swej wiedzy rozbiera i sądzi, ale poza tymi granicami zawiesza sąd i czeka.”

„Każdy huka nutą swoją.
Ależ kiedyś je dostroją,
I dłoń z dłonią się posplata.

O dniu piękny, gdy narody,
Pójdą w jeden taniec zgody!”

„Poezja przyszła z nieszczęściem na ziemię.”

„Życie ludzkie, piosnka dzika!
(…)
Człowiek codzień napotyka,
Nowe myśli i przygody.”

„Grzmi niebo. Zgoda! Harmonja wspaniała!
Odkąd popchnięcie twórcza dłoń im dała,
W taniec wiekowy idą jasne ciała.”

„Przeczucie – wieków ogniwem,
Przeczucie – kluczem poety,
Przeczucie – mędrców podziwem,
Przeczucie – skarbem poety.”

„Kto mądrze umié patrzéć w zasłonę stworzenia,
Ten przez jéj tkankę dojrzy rękę Stworzyciela.”

„Najtrwalsze takie szczęście, o którym nikt nie wie.”

„Pozdrawiam ciebie, ty różo, z ogrodu
Klejnotowego, miłosny Rubinie!
Chociaż pierś twoja przejrzystsza od lodu
Krew nieśmiertelnéj młodości w niéj płynie.”

„Błogosławione wieki, które zrozumieją, że wiedza świat ocali, gdy wszystkim zaświeci.”

„Byle – rzekłam – mieć wytrwanie,
A w niezmiernej tej podróży
Lat i sił na wszystko stanie,
Pracą wszystko się wysłuży.”

„Wracam na róg Królewskiej o świcie, po 3–ciej,
Kto świeci
u mego ojczyma?
Czyżby Deotyma
– upudrowana kurzem, w koronkach z pajęczyn —
„snuła” c. d. wymęczyn?

( – Mieszkała tutaj niegdyś. Chwilami czuję,
że dotychczas pokutuje.”

„Niéma większéj troski w świecie,
Nad oczekiwanie!”

„Niech się święcą matki Tatry,
Na ich łonie, sercu lżéj.”

„Życie, to bitwa o życie (…).”

„Poezjo, ty jesteś jak miłość!”

„Im więcej dały ci nieba, tym więcej oddać im trzeba.”

„Ty wskrzeszasz radości, ty koisz boleści,
O wiosno nadziejo!”

„Szczęście Bóg daje, a szatan przyrzeka.”

„Kiedy kobieta wzniesie się do nieba, to aż do siódmego nieba, ale kiedy spadnie do piekła, to aż na samo dno.”

„Kto długo wzrok zatapia w obliczu przyrody,
Ten wstanie z Olimpijskim na czole pokojem.”

„Może z próbką tak nieznaczną,
Lepiéj będzie świat rządzony,
Gdy kobiéty nosić zaczną,
Hełmy, laury i korony?”

„Człowiek jest królem sztuki, sztuka kształtem jego woli.”