Iwan Jefriemow – radziecki paleontolog i pisarz fantastyki.
Urodzony w wiosce pod Petersburgiem, od 1924 student paleontologii na uniwersytecie w Leningradzie . Nie ukończył studiów, mimo to rozpoczął pracę naukową uczestnicząc w wyprawach m.in. na Ural i do Azji Środkowej. W 1941 uzyskał tytuł doktora biologii. Jefriemow jest autorem ponad 100 publikacji naukowych, w większości dostępnych jedynie w języku rosyjskim. W 1940 stworzył nową naukę – tafonomię, w 1950 opublikował książkę pod tym tytułem; w 1952 otrzymał za to Nagrodę Stalinowską.
W 1944 zadebiutował jako pisarz zbiorami nowel. W 1948 wydał powieść Gwiezdne okręty, natomiast w 1957 swoje prawdopodobnie najpopularniejsze dzieło – Mgławicę Andromedy. Inne utwory Jefriemowa to m.in. Księżycowa skała, Serce węża i Wyprawa Ba-Wer-Dżeda. W 1975 nakładem wydawnictwa Mołodaja Gwardija ukazały się w pięciu tomach jego Dzieła zebrane. Współcześnie Jefriemowa uważa się za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli powojennej fantastyki radzieckiej.
W 1976 Nikołaj Czernych nazwał nowo odkrytą planetoida imieniem Efremiana.
Pochowany na Cmentarzu Komarowskim w Petersburgu.