Georg Christoph Lichtenberg cytaty

strona 2

„Chciałbym wiedzieć, czy wszyscy, którzy piszą przeciw równości stanów i uważają tę równość za coś śmiesznego, właściwie wiedzą, co piszą.”

„Kto mniej posiada, niż pożąda, powinien wiedzieć, że posiada więcej, niż jest tego wart.”

„Pisarz nadaje metaforze ciało, lecz czytelnik duszę.”

„Gdy kształcimy matki, wychowujemy dzieci w ich łonie.”

„Z miłości ojczyzny wypisują rzeczy, z powodu których obcy wyśmiewają nasz ukochany kraj.”

„Przytacza się jedynie złe uczynki, których przyczyną jest wino. Jednak przyczynia się ono również do wielu dobrych, o których się nie mówi. Wino podnieca do aktywności: dobrych do dobrej, złych do złej.”

„Mamy pokazać na scenie niemieckie charaktery. Znakomicie. A te niemieckie charaktery pokażą nas na szubienicy. Nieprawdaż?”

„Zawsze podobało mi się u człowieka to, że on, który zbudował Luwry, wieczyste piramidy i katedry, przygląda się z podziwem pszczelim celkom czy domkom ślimaczym.”

„Chełpimy się często w podeszłym wieku młodzieńczą wrażliwością, której nie posiadaliśmy nigdy.”

„Ludzie, którzy wymyślili odpuszczenie grzechów przy pomocy łacińskich formułek, winni są największego zepsucia.”

„Niektórzy stają się naukowcami, tak jak inni żołnierzami, dlatego tylko, że nie nadają się do niczego innego.”

„Jest pewne, że o religię chrześcijańską bardziej walczą ci, którzy z niej żyją, niż ci, którzy są przekonani o jej słuszności.”

„Naród, który pragnie wszystkim się przypodobać, zasługuje na pogardę wszystkich.”

„Większości przedmiotów na uniwersytecie studenci uczą się tylko po to, żeby ponownie ich uczyć, kiedy sami zostaną nauczycielami.”

„Zwątp we wszystko przynajmniej raz, nawet w twierdzenie: dwa razy dwa jest cztery.”

„Bardziej majestatycznego zastoju umysłu nie zaobserwowano dotychczas.”

„Z kochanki da się wiele wywnioskować o jej kochanku, widzi się w niej jego słabostki i jego marzenia. Ex socio nie jest się do połowy tak dobrze poznanym jak ex socia.”

„Najlepsze wśród żon są te, które zawsze wtedy milkną, kiedy chciałyby mówić.”

„Gdy tylko poznamy nasze słabostki, przestają nam szkodzić.”

„Kiedy spostrzegli, iż nie będą w stanie nałożyć mu katolickiej głowy, ucięli mu przynajmniej jego protestancką.”

„Ojciec: – Córeczko, Salomon powiada, gdy cię źli chłopcy kuszą, nie słuchaj ich.
Córka: – Ale co mam uczynić, ojcze, gdy będą mnie kusić dobrzy chłopcy?”

„Gdy ktoś w Indochinach powie: „Dość” (dość, jestem głodny), ludzie śpieszą, jak do gaszenia pożaru, by dać mu coś do zjedzenia. W niejednej prowincji ubogi Niemiec mógłby wołać: „Jestem głodny”, a odniosłoby to taki sam skutek, jak gdyby mówił: „Dość.””

„Dowcipny człowiek zawdzięcza najczęściej więcej niż połowę swego pomysłu durniowi, na którego trafił.”

„Klepsydry uprzytamniają nie tylko szybki bieg czasu, ale i proch, w który się obrócimy.”

„Jeśli przy zderzeniu się książki i głowy powstaje pusty dźwięk, czy jest to zawsze winą książki?”

„Dla biedaka myśl o niebie jest dlatego tak przyjemna, bo wierzy w panującą tam większą równość stanów.”

„Ze wszystkich powierzchni świata najciekawsza jest powierzchnia twarzy ludzkiej.”

„Prawda musi przezwyciężyć tysiące przeszkód, by dostać się na papier, a z papieru do głowy. Kłamcy są jej najsłabszymi wrogami. Entuzjastyczny pisarz, który o wszystkich rzeczach mówi i wszystko widzi tak jak normalni ludzie, gdy dostaną kręćka, dalej hipersubtelny znawca ludzi, który w każdym czynie człowieka, jak anioł w monadzie, widzi i chce widzieć odzwierciedlenie całego jego życia, dobry, pobożny człowiek wierzący z szacunku we wszystko, czego się przed piętnastym rokiem życia nauczył – to są wrogowie prawdy.”

„Nigdy nie pisać książki, kiedy wystarczy strona, ani rozdziału, gdy starczy słowo.”

„Motto: Chcieć znaleźć prawdę jest zasługą, nawet gdy się błądzi po drodze.”

„Był okres w starożytnym Rzymie, w którym lepiej wychowywano ryby niż dzieci. My wychowujemy lepiej konie.”

„Cała ta teoria jest do niczego, nadaje się jedynie do dyskutowania.”

„Nie mogę wprawdzie powiedzieć, czy będzie lepiej, gdy będzie inaczej, ale tyle rzec mogę, że musi być inaczej, jeśli ma być dobrze.”

„Uczynić człowieka takim, jakim chciałaby go widzieć religia, podobne jest do przedsięwzięcia stoików; jest tylko innym stopniem niemożliwości.”

„Istniały właściwie tylko dwie osoby na świecie, które szczerze miłował: jedną był zawsze jego największy pochlebca, drugą – on sam.”

„Popularnym nazywa się dziś często taki wykład, dzięki któremu masy są w stanie mówić o czymś, czego nie rozumieją.”

„Wątpić w rzeczy, w które obecnie wierzy się bez żadnego ich zbadania, jest głównym zadaniem.”

„Powietrze: magazyn światła, ognia i wody.”

„Przyzwyczajenie powoduje, że bezprawie uważa się za prawo, a fałsz za prawdę.”

„Można równie dobrze śnić nie śpiąc, jak spać nie śniąc.”

„Najzdrowsi i najpiękniejsi, najregularniej zbudowani ludzie to ci, którzy zgadzają się ze wszystkim. Gdy tylko ktoś ma jakąś ułomność, ma także swe własne zdanie.”

„Długotrwałe szczęście traci już chociażby przez fakt swego trwania.”

„Czym jestem? Co powinienem robić? W co mogę wierzyć i czego mogę się spodziewać? Do tego sprowadza się wszystko w filozofii.”

„Tak, zakonnice złożyły nie tylko uroczyste ślubowanie czystości, lecz mają też jeszcze mocne kraty przed swoimi oknami.
– Ach, poradzilibyśmy sobie ze ślubowaniem, gdyby tylko nie było krat.”

„Nauczyciel nie może wychować indywiduów, wychowuje jedynie rodzaje.”

„Należy do tych, którzy uważają, iż człowiek jest już skończony i sądny dzień może się rozpocząć.”

„Trzy puenty i jedno kłamstwo czynią dziś pisarza.”

„Listy mądrego człowieka odzwierciedlają charakter ludzi, do których są skierowane.”

„Nieposkromioną ambicję i podejrzliwość spotykałem zawsze w ścisłej ze sobą łączności.”