Daniel Handler cytaty

„Jeśli szukacie opowieści ze szczęśliwym zakończeniem, poczytajcie sobie lepiej coś innego. Ta książka nie tylko nie kończy się szczęśliwie, ale nawet szczęśliwie się nie zaczyna, a w środku też nie układa się za wesoło.”

„(…) smutna prawda polega na tym, że kiedy komuś umrze bliska osoba, znajomi często zaczynają tego kogoś unikać, chociaż akurat w takich chwilach obecność przyjaciół jest najbardziej potrzebna.”

„Na świecie jest bardzo, bardzo wiele rodzajów książek – i całkiem słusznie, gdyż na świecie żyje bardzo, bardzo wiele rodzajów ludzi i każdy lubi czytać coś innego.”

„Bohaterem tej bajeczki jest mały męczydusza, który krzyczy: „Wilk! Wilk!”, chociaż wilka wcale nie ma w pobliżu, i za każdym razem łatwowierni wieśniacy pędzą mu na pomoc, aby przekonać się, że to był tylko żart. Ale raz chłopczyk krzyknął: „Wilk! Wilk!” wcale nie dla żartu tylko, że nikt mu już nie przybiegł na pomoc. Wilk zjadł dowcipnisia, i na tym, Bogu dzięki, bajeczka się kończy.
Morał z niej płynie oczywisty: „Nie osiedlaj się tam, gdzie wilki hasają na wolności” – chociaż ten, kto wam czytał tę bajeczkę, na pewno twierdził, że jej morał brzmi: nie kłam, bo pożałujesz.”

„Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.”

„(…) z niefortunnymi zdarzeniami tak już w życiu bywa: sam fakt, że ich nie rozumiemy, nie znaczy, że nie mają miejsca.”

„Jedną z najgorszych rzeczy w życiu jest żałowanie. Coś się wydarza, ty robisz nie to, co trzeba, a potem latami żałujesz, że nie zrobiłeś czegoś całkiem innego. Na przykład ja, gdy spaceruję brzegiem morza albo odwiedzam grób przyjaciółki, zawsze myślę o tym dniu, dawno, dawno temu, gdy nie zabrałem latarki w miejsce, gdzie koniecznie trzeba było zabrać latarkę, i skutki tego były tragiczne. Dlaczego ja nie wziąłem latarki? – wyrzucam sobie, chociaż już nic nie można na to poradzić.”

„Istnieje jednak pewien rodzaj książek, których prawie nikt nie lubi czytać, a są to książki prawnicze. Książki prawnicze słyną z tego, że są bardzo grube, bardzo nudne i bardzo trudne do zrozumienia. Dlatego właśnie prawnicy często zarabiają kupę pieniędzy. Taka kupa pieniędzy to znakomity bodziec – słowo „bodziec” oznacza tu: „spodziewana nagroda za zrobienie tego, czego nie chce się robić””

„Jest rzeczą wielce użyteczną, aby za młodu nauczyć się różnicy między „dosłownie” a „w przenośni”. Jeżeli coś dzieje się dosłownie, to dzieje się naprawdę; jeżeli coś dzieje się w przenośni, to tylko zdaje nam się, że się dzieje. Jeśli, na przykład, dosłownie skaczesz z radości, to odbijasz się od ziemi, bo jesteś bardzo szczęśliwy. Jeżeli skaczesz z radości w przenośni, to znaczy, że jesteś tak bardzo szczęśliwy, że mógłbyś skakać z radości, ale nie robisz tego, oszczędzając energię na inne działania.”

„(…) gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.”

„To, co się stało, potrafi splamić nasz sentyment do miejsca, tak jak tusz plami białe płótno. Można potem prać i prać, ale i tak nie da się nigdy zapomnieć o tym, co zaszło – czyli „zdarzyło się i wszystkich zasmuciło.””

“I’d ruin any day, all my days, for those long nights with you, and I did.”

“How do you forget something? You just walk away from it, those who are still alive. There are so few clearings in our hearts and minds, so few places where something can't grow on top of whatever happened to us before, and this is love too.”

“Friends can make you feel that the world is smaller and less sneaky than it really is.”

“No matter who you are, no matter where you live, and no matter how many people are chasing you, what you don't read is often as important as what you do read. For instance, if you are walking in the mountains, and you don't read the sign that says "Beware of Cliff" because you were busy reading a joke book instead, you may suddenly find yourself walking on air rather than on a sturdy bed of rocks. If you are baking a pie for your friends, and you read an article entitled "How to Build a Chair" instead of a cookbook, your pie will probably end up tasting like wood and nails instead of like crust and fruity filling. And if you insist on reading this book instead of something more cheerful, you will most certainly find yourself moaning in despair instead of wriggling with delight, so if you have any sense at all you will put this book down and pick up another one. I know of a book, for instance, called The Littlest Elf, which tells the story of a teensy-weensy little man who scurries around fairyland having all sorts of adorable adventures, and you can see at once that you should probably read The Littlest Elf and wriggle over the lovely things that happened to this imaginary creature in a made-up place, instead of reading this book and moaning over the terrible things that have happened to the three Baudelaire orphans.”

“Halloween seems to last forever, until it is finally time to put on one's costume and demand candy from strangers.”

“Olaf: Of course I'm trying to trick you! That's the way of the world, Baudelaires. Everyone runs around with their secrets and their schemes, trying to outwit everyone else. Ishmael outwitted me, and put me in this cage. But I know how to outwit him and all his islander friends. If you let me out, I can be king of Olaf-Land, and you three can be my new henchfolk.”

“Perhaps if we saw what was ahead of us, and glimpsed the crimes, follies, and misfortunes that would befall us later on, we would all stay in our mother's wombs, and there would be nobody in the world but a great number of very fat, very irritated women.”

“Stop saying no offense,” I said, “when you say offensive things. It’s not a free pass.”

“I was stupid, the official descriptive phrase for happy.”

“The thing with your heart's desire is that your heart doesn't even know what it desires until it turns up.”

“I started making plans, thinking we would get that far.”

“A library is like an island in the middle of a vast sea of ignorance, particularly if the library is very tall and the surrounding area has been flooded.”

“I'm telling you why we broke up, Ed. I'm writing this letter, the whole truth of why it happened. And the truth is that I goddamn loved you so much.”

“It was a secret time and place, you next to me, untraceable and out of this world.”

“… the moron who thought love was forever.”

“You either have the feeling or you don’t.”

“Someone can break your heart, leave you dead on the lawn, and still you never learn what to say to stop it all over again.”

“This is like a cookie, it tastes like a cookie having sex with a doughnut.”

“They looked at each other like a pair of parentheses.”

“This is love, to sit with someone you've known forever in a place you've been meaning to go, and watching as their life happens to them until you stand up and it's time to go.”

“I hadn't even been looking, not for you, and now you were my heart's desire.”

“Undeveloped, the whole thing, tossed into a box before we really had a chance to know what we had, and that's why we broke up.”

“A girl meets a boy, Ed, and everything changes, or so she says.”

“It is not the diamonds or the birds, the people or the potatoes; it is not any of the nouns. The miracle is the adverbs, the way things are done. It is the way love gets done despite every catastrophe.”

“Take back the smile and the night, take it all back, I wish I could.”

“Take it back, Ed. Take it all back.”

“who would dare think that, forever? Some idiot girl who wouldn’t know how things played out.”

“… there's not enough ink and paper to say all I wanted.”

“But it’s December now, and the sky is bright, and it’s clear to me. I’m telling you why we broke up, Ed. I’m writing it in this letter, the whole truth of why it happened. And the truth is that I goddamn loved you so much.”