Brigitta Helbig-Mischewski: Zrobienie

Brigitta Helbig-Mischewski jest polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech. Odkryj ciekawe cytaty na temat zrobienie.
Brigitta Helbig-Mischewski: 10   Cytatów 0   Polubień

„Rodzice Leny zaprowadzili nas do starego, samotnego domku letniskowego, a ja chciałam natychmiast zrobić w tył zwrot. Było ciemno, ponuro. Wyobraźnia zaczęła pracować przeciwko mnie. Ale odwrotu nie było.(…)
Chciałam uciekać, ale nie było jak. „Nie wyrzucaj tylko żadnych śmieci do tego śmietnika przed domem”, ostrzegł mnie R. „Mogłyby zwabić niedźwiedzia, a wiesz, że ostatnio jakiś tu podobno zwiedza okolicę, sam pan Antoni mówił”.(…)
Na powitanie – grzmoty. Nocą, oszołomionych winem i cukrem, obudziła nas burza, o jakiej świat nie słyszał. Zatrzęsła wrotami, jakby ktoś nimi szarpał, dobijał się i wołał: „Otwierać! Ręce do góry!”. Zbiegłam na dół w popłochu. Albo to Ukraińcy, albo niedźwiedź przyszedł w gościnę – jakaś wielka muskularna ciemna postać tam jest, na pewno.
Po co tu przyjechałaś? Myślałaś, że to jest zabawa?
Pogasiliśmy światła. Skuliliśmy się(…)”

Brigitta Helbig-Mischewski

Źródło: Steinfels – teren zamknięty. w: „Tygiel Kultury”, 1–6 (2015), s. 171.

O świecie , O domu , O myślach , O rodzicach

„Polscy studenci w klubie pili-swawolili, Dieter nic z tego wcale nie rozumiał, jak zrobili taki videoklip, jakiego tricku użyli, do jakiego właściwie songu, kręcił głową i wzruszał ramionami, aż w końcu ktoś mu wytłumaczył: the wallis break down, Du Dummkopf. Jesteś Dederonem, człowieku? Bracie, od dzisiaj jesteś wolny. I protekcjonalnie wziął Dietera w ramiona.
Julita spędziła ten dzień na placu zabaw w Wanne Eickel i niewiele ją to wszystko obchodziło. Siniaki ukrywała pod dużą warstwą makijażu. Do mamy bała się pisać.”

Brigitta Helbig-Mischewski książka Enerdowce i inne ludzie

Enerdowce i inne ludzie, czyli jak nie zostałem bohaterem

O piciu

„Drżeliśmy więc przed maturą. Gdy przydzielono nam ławki, przede mną znalazł się chłopak z mojej klasy, jeden z tych gorzej traktowanych przez matematycę, Tomek. Gdy się zorientował, że siedzę za nim, odetchnął z ulgą. „Zdałem maturę”, powiedział, i szeroki uśmiech rozjaśnił mu twarz. Dobrze mi to zrobiło, że ktoś tak we mnie wierzył. Musiałam stanąć na wysokości zadania. Na końcu okazało się zresztą, że także i ja zdałam maturę dzięki Tomkowi.(…) Pomału posuwałam się do przodu – do rozwiązania były trzy zadania. Zaczęłam pierwsze, rozwiązałam kawałek i utknęłam, rozwiązałam część drugiego i utknęłam, rozwiązałam fragment trzeciego i utknęłam, nie mogłam się zdecydować, które jest najłatwiejsze, które rozwiązywać dalej. Nie umiałam podjąć decyzji! Tomek nerwowo kręcił i wiercił się na krześle, co jakiś czas odwracał się do mnie i syczał: „Dawaj!”. Aż w końcu wkurzył się na całego i napisał mi karteczkę: „Co ty wyprawiasz, wszystko zaczynasz, niczego nie kończysz, zrób w końcu jedno zadanie do końca, bo inaczej nie zdam matury!”. Bezcenna pomoc psychologiczna.(…) Kiedy tylko rozpoczynam zbyt wiele rzeczy naraz, nie kończąc żadnej z nich, kiedy nie wiem, co robić, co wybrać, i zaczynam w panice chaotycznie rozwiązywać wszystkie problemy własne oraz świata na raz, wprowadzając coraz większy bałagan, przypominam sobie egzamin dojrzałości. I mądrość Tomkowej podpowiedzi.”

Brigitta Helbig-Mischewski

Źródło: Podpowiedź - wspomnienie maturalne. w: Refleksje 1 (2014), s. 21.

O mądrości , O uśmiechu , O decyzjach , O wspomnieniach