Aleksander Kwaśniewski: Partia

„Jako bardzo młody człowiek w latach 70. byłem na praktykach w szwedzkiej Partii Socjaldemokratycznej, w Kirunie, za kręgiem polarnym. To miasto znane głównie z kopalń i wydobycia rud żelaza. I tam właśnie w gronie robotników spotykano się regularnie, żeby na podstawie specjalnie skonstruowanych bryków dyskutować Marksowski Kapitał. Swoim wyuczonym na tę okazję szwedzkim wyjaśniałem im teorię akumulacji pierwotnej kapitału, o ile pamiętam, byli właśnie na tym etapie… Bardzo mi zaimponowało, że tamtejsza partia organizuje tego typu grupy samokształceniowe. Coś podobnego należałoby odbudować, choć oczywiście w uwspółcześnionej formie, korzystając np. z postępu technologicznego, jaki zaszedł w ciągu ostatnich dziesięcioleci.”

Aleksander Kwaśniewski

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, krytykapolityczna. pl, 27 października 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/KwasniewskiJakoopozycjamozemybycodwazniejsi/menuid-1.html

„Spotkałem się z nim. Józef Oleksy przeprosił nas, ale nie zmienia to faktu, że tak się nie mówi o kolegach, o ich żonach, a przede wszystkim o formacji, w imieniu której Józef Oleksy był dwukrotnie marszałkiem Sejmu, raz premierem i przewodniczącym partii. Nie rozumiem tego. Albo to dowód zupełnego zaćmienia, albo wyjątkowo… nie będę już kończył. Czuje gorycz i smutek.”

Aleksander Kwaśniewski

o Józefie Oleksym.
Źródło: wywiad dla „Gali”, 16 lipca 2007, za „Polityką”, 11–18 sierpnia 2007.

O smutku

„Dziś partie wypłukują się i z idei, i z emocji. Nastąpiła wielka ewolucyjna konwergencja. Lewica przyjęła idee liberalno-konserwatywne, patrz Blair czy Miller. Prawica, jak Merkel i Sarkozy, nie waha się sięgać po takie narzędzia jak interwencja państwa. Polityka jest coraz bardziej techniką sprawowania władzy. Coraz mniej jest się o co spierać.”

Aleksander Kwaśniewski

Źródło: rozmowa Macieja Stasińskiego, wyborcza.pl, 7 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97863,10070745,Duch_polski_nie_glosuje.html?as=1&startsz=x

„W pochodach spotkali się weterani i młodzież, robotnicy, inteligenci, rolnicy i żołnierze, twórcy i uczeni. Wszyscy mimo różnych doświadczeń i punktów widzenia swoim udziałem potwierdzili nie tylko swój związek ze stuletnimi tradycjami robotniczej walki i pracy, ale także wspólne przekonanie, że jesteśmy w stanie (…) pokonać kryzys. Wielomilionowe pochody potwierdziły, że coraz szersze poparcie społeczne zdobywa linia socjalistycznej odnowy, polityka partii i władz, praktyka realizacji uchwał IX Zjazdu PZPR.”

Aleksander Kwaśniewski

Źródło: „Sztandar Młodych”, 2 maja 1984

O młodzieży , O walce

„Partie nie są ruchami politycznymi, nie są wspólnotami ludzi, tylko maszynkami PR do wygrywania wyborów i sprawowania władzy. (…) Partie polityczne przestały pełnić swoją zasadniczą funkcję kształtowania koncepcji życia publicznego. Nie mają życia wewnątrzpartyjnego. Nie widzę nigdzie niczego podobnego jak w Szwecji w latach 70., gdzie brałem kiedyś udział w kółku partii socjaldemokratycznej w górniczej Kirunie. Ludzie dyskutowali tam o polityce na najniższym szczeblu. Ruch idei i przekonywania do nich następował z dołu do góry i z góry na dół. Dziś nie ma czegoś takiego jak podstawowe organizacje partyjne. Przywódcy porozumiewają się ze zwolennikami za pośrednictwem telewizji.”

Aleksander Kwaśniewski

Źródło: rozmowa Macieja Stasińskiego, wyborcza.pl, 7 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97863,10070745,Duch_polski_nie_glosuje.html?as=1&startsz=x

O ludziach

„Jako bardzo młody człowiek w latach 70. byłem na praktykach w szwedzkiej Partii Socjaldemokratycznej, w Kirunie, za kręgiem polarnym. To miasto znane głównie z kopalń i wydobycia rud żelaza. I tam właśnie w gronie robotników spotykano się regularnie, żeby na podstawie specjalnie skonstruowanych bryków dyskutować Marksowski Kapitał.”

Aleksander Kwaśniewski

Swoim wyuczonym na tę okazję szwedzkim wyjaśniałem im teorię akumulacji pierwotnej kapitału, o ile pamiętam, byli właśnie na tym etapie… Bardzo mi zaimponowało, że tamtejsza partia organizuje tego typu grupy samokształceniowe. Coś podobnego należałoby odbudować, choć oczywiście w uwspółcześnionej formie, korzystając np. z postępu technologicznego, jaki zaszedł w ciągu ostatnich dziesięcioleci.
Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, krytykapolityczna.pl, 27 października 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/KwasniewskiJakoopozycjamozemybycodwazniejsi/menuid-1.html