Cytaty na temat taryfa (7 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Żeby Stalin podziałał jeszcze dziesięć – piętnaście lat, toby Sowiety stały się najpotężniejszym państwem na świecie, potem mogłoby minąć 150, 200, 300 lat – cud zdarza się raz! Że ogólny standard życia wzrósł, to nie ulega kwestii. Głodu tam nie było. Powiedzmy sobie szczerze, oni tam, gdzie dwa lata wstecz były wioski zapomniane przez Boga i ludzi, stawiali fabryki klasy Hermann-Goering-Werke! Mają linie kolejowe, których nie ma na żadnej mapie. U nas jeszcze nie ma linii, a już są kłótnie o taryfy. Mam książkę o Stalinie i trzeba powiedzieć, że to niesamowita osobowość, prawdziwy asceta, który trzyma to olbrzymie państwo żelazną ręką. Ale powiedzieć, że to państwo socjalistyczne, to jest oszustwo jakich mało! To jest państwo państwowo-kapitalistyczne. 200 milionów ludzi, żelazo, mangan, nikiel, oleje, ropa, co kto chce i ile kto chce. A nad tym wszystkim jeden człowiek, który pyta: czy uważacie, że 13 milionów ludzi to za dużo wobec tak wspaniałej idei?”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 370, 371

O głodzie , O Bogu , O ludziach , O oszustwie

„(…) kiedy tak rozmyślałem o Ryszardzie [III] bardzo inspirowała mnie fotografia Jacka Woszczerowicza w tej roli. Przypatrując się jej, zwróciłem uwagę na rękę bohatera. Wyglądała jak całkowicie martwa. W czasie prób sam zaciskałem sobie mocno sznurek powyżej łokcia i moja dłoń sprawiała podobne wrażenie. Koledzy dziwili się, że nie rozluźniałem sznurków w czasie przerwy, ale ja już taki jestem. Staram się być maksymalistą i nie stosuję wobec siebie taryfy ulgowej.”

Bohdan Stupka (1941–2012)

Źródło: Jan Bończa-Szabłowski, Ręka Woszczerowicza, „Rzeczpospolita”, 19 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rekaw.htm

O wrażeniach , O czasie

„Zobaczmy w nim przede wszystkim człowieka: zaskoczonego wybuchem cywila i żołnierza, który na rozkaz „W” stawił się w wyznaczonym punkcie na koncentrację. W taki sam sposób spójrzmy na tych, którzy o wybuchu powstania zadecydowali i którzy nim kierowali. Popatrzmy na nich bez taryfy ulgowej, lecz jednocześnie nie patrzmy jak na ludzi obcych, których zmagania i motywy nic nas nie obchodzą. Stanęli oni przed najtrudniejszym wyborem, w którym nie było całkowicie dobrych rozwiązań, a za który musieli przyjąć całkowitą odpowiedzialność. To nie są żadni „oni”, to rówieśnicy mojego ojca i mojej matki. To pokolenie, które z bronią w ręku, w szarych mundurach strzeleckich i skautowskich, a także w obcym, rosyjskim czy niemieckim szynelu, poszło walczyć o Polskę. To pokolenie Oleandrów i obrony Lwowa, pokolenie powstańców wielkopolskich i śląskich, pokolenie, z którego potu i krwi wyrosła Polska Niepodległa. Nie mówmy, że ich dylematy i ich motywy są dla nas niezrozumiałe, bo świadczyłoby to o zerwaniu więzi psychicznej między pokoleniami Polaków. Zrozumieć je, to nie znaczy wcale to samo, co podzielać, ale zrozumieć trzeba. Analizujmy je od wewnątrz, z własnych, a nie cudzych pozycji, z pozycji walki o niepodległą i suwerenną Polskę.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 109

O ludziach , O matce , O zerwaniu , O walce

„Teatr jest najważniejszy. Nie przeraża mnie widmo niskich zarobków. Mam co grać i to jest wspaniałe. Ale rozumiem kolegów, których sytuacja zmusza do podejmowania się różnych zadań. Jestem optymistką. Wierzę, że uda mi się żyć z teatru i może czegoś aktorskiego, bo sporo wymagam od siebie i nie stosuję taryfy ulgowej.”

Anna Sarna (1977)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 13 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/asarna.htm

„Nie ma łatwego sukcesu i jednej drogi do jego osiągnięcia. Sukces to połączenie wielu czynników: talentu, miłości do zawodu, ciężkiej pracy, profesjonalnego przygotowania, odwagi. Jak mawiał trener Hubert Wagner: „Sukces tworzą ludzie inteligentni, którzy wiedzą co chcą osiągnąć i jakim sposobem. Dla osiągnięcia wybitnych sukcesów na miarę światową, trzeba się wyjątkowo dobrze przygotować i poświęcić w zupełności”. W zawodzie, który mam szczęście wykonywać poświeceń mnożny się mnóstwo. Wielu jest powołanych, lecz mało wybranych. Tu nie ma drogi na skróty. Obligatoryjnie trzeba przejść przez wszystkie szczeble drabiny bez taryfy ulgowej, bo i tak weryfikacja następuje bardzo szybko na scenie. Najpierw należy budujemy bardzo solidne fundamenty, z dobrych materiałów, które są doszlifowywane, ociosywane przez mistrzów, których spotykamy na własnej drodze, a następnie bazując na tych elementach tworzymy własną niepowtarzalną przestrzeń artystycznej wypowiedzi.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Adam Trajdos, Jerzy Jeszke: Zawód aktora to mistyka http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jerzy_jeszke_zawod_aktora_to_mistyka_203202.html, wiadomości24. pl, 7 lipca 2011

O szczęściu , O ludziach , O sukcesie

„Trochę stresowała mnie (…) obecność Toma Cruise'a, bo wiedziałem, że krążą legendy o jego niesympatycznym podejściu do ludzi, ale sam tego nie doświadczyłem. Tom wie, czego chce i wie też, jak to osiągnąć. Jest wymagający, twardo stąpa po ziemi, ale w stosunku do siebie też nie stosuje taryfy ulgowej. To superaktor i superfilmowiec, wiele się od niego nauczyłem.”

Jonathan Rhys-Meyers (1977) aktor irlandzki

Źródło: Susan Thomas, Jonathan Rhys Meyers. Nie nadaję się do komedii, „To i Owo” nr 12, 22 marca 2011, s. 5.

O ludziach

„Polskie kino niezależne w tej chwili właściwie nie różni się niczym od kina niezależnego w innych krajach. Do tej pory głównie hamował brak środków, ale wraz z upowszechnieniem kamery cyfrowej i komputerowego montażu coraz więcej osób stać na robienie filmów. Technika cyfrowa będzie się rozwijać bardzo dynamicznie, co zdecydowanie jeszcze bardziej ułatwi robienie filmów. Zresztą już dzisiaj dzięki kamerze cyfrowej można film nakręcić w ciągu dnia, w nocy go zmontować, a rano pokazać znajomym. Jeśli jeszcze mamy możliwość zamieszczenia go w Internecie, to wtedy docieramy do ludzi na całym świecie. Ludzie w Polsce mają talent, tylko potrzeba ich zachęcić, pozwolić im uwierzyć w siebie. Niestety, tutaj od debiutanta od razu oczekuje się wielkich osiągnięć, mistrzostwa świata, a jeśli mu się nie powiedzie, to nie pozostawia się na nim suchej nitki. Mam wrażenie, że w Polsce nie stosuje się taryfy ulgowej dla debiutantów, a przecież nie od razu Rzym zbudowano.”

Wenanty Nosul (1949)

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1278

O ludziach , O wrażeniach