Cytaty na temat neon (6 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„A wyżej, w drżącej glorii migających kropek lśni zagadkowy neon poświęcony jakimś smukłym, powabnym bóstwom: DAMSKI FRYZJER MĘSKI.”

Jacek Dehnel (1980) poeta polski

„Podoba mi się Warszawa nocą, dlatego że nie ma tych krzykliwych świateł, tylu neonów, jak w innych stolicach.”

Gérard Philipe (1922–1959) aktor francuski

Źródło: Ada Borkowska, Między spektaklami pracował przy odbudowie Warszawy, „Retro” nr 4 (18), kwiecień 2016, s. 41.

O świetle

„Wychodzę wieczorem z Dworca Centralnego, rozglądam się po budynkach i jedyny polski neon, jaki dostrzegam w centrum Warszawy, to napis „Rzeczpospolita” umieszczony na budynku waszej redakcji. Otacza nas świat zachodniej kultury, bardzo często zachodniej tandety. Nie ma już polskich plakatów filmowych, tylko kalki amerykańskie.”

Katarzyna Gärtner (1942)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/popieln.htm

O świecie

„Ani ciszy, ani pełnego mroku, bez odblasku neonów srebrzącego firankę. Ani zapachu ziół, wilgotnej kory sosen, butwiejących liści – przez uchylone okno sączyły się się do pokoju aromaty nocnego ogrodu. Wdychałem je głęboko, z uczuciem błogości. Dobrze mi było. Zobaczyłem w ciemnościach nieszczerze uśmiechniętą twarz Agnieszki, usłyszałem jej głos ni to napastliwy, ni z poczuciem winy: O co chodzi, Jarek, niech skonam, czepiasz się głupstw! To Zbych mnie wyciągnął do kina, nie ja go! A ty nie byłeś w cyrku z Marylą? Nieprawda, żadnej draki ci nie zrobiłam, zmyślasz. Dobra, niech będzie, to ja kupiłam bilety – i co z tego? Ty przecież miałeś mecz, wiedziałam, że nie pójdziesz, dlatego ci nie proponowałam. Pójdziesz na ten film z Marylką? Proszę bardzo, wcale nie będę zazdrosna… Te ostatnie słowa były niedobre, bo zabrzmiały szczerze. I uśmieszek Agnieszki – ironiczny, chłodny, jakby prowokujący. Zrozumiałem wtedy, że mnie już nie kocha, że szuka pretekstu, aby zerwać, że chce chodzić ze Zbychem. Dlaczego nie śmie powiedzieć mi tego wprost? Czyżby kołatały w niej resztki uczucia, którym byliśmy przepełnieni wtedy, na obozie harcerskim, owej bezksiężycowej, gwieździstej nocy, kiedy staliśmy na mostku dotykając się ramionami i patrząc w posrebrzoną wodę? A następnego dnia widzieliśmy parę staruszków idących wolno pod rękę i Agnieszka powiedziała, że my kiedyś też będziemy tak szli – ona i ja. I że starość musi być straszna, ale ze mną nie boi się nawet starości.
Ładnie umiała mówić. Jej rzęsy trzepotały przy tym jak dwa czarne motyle, a oczy jaśniały łagodnym blaskiem przez mgłę.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Ząb Napoleona

O starości , O pokoju , O emocjach , O zerwaniu

„Tak jak twórcy brytyjskiego kina społecznego, Niewrzęda potrafi być konkretny. Nie chodzi o zaangażowanie polityczne, lecz o bystre oko, które dostrzega odbicia neonów w karoserii samochodu i specyfikę picia już nie do lustra, ale do video. Udaje mu się wyczuć pewne głębokie zależności, rozbłyskujące analogie, dziwne, a jednak zupełnie prawdziwe pokrewieństwa.(…) Jego atutami są szczerość i „czystość” w oddawaniu prawdy miasta, ukazywaniu samotności i wykorzenienia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Autorka: Katarzyna Szumlewicz, STRZASKANY ŚWIAT, „Twórczość” Nr 2/2001.
O Krzysztofie Niewrzędzie

O piciu , O samotności , O szczerości

„Diamentową kulą dostaniesz między oczy,
Piorun miliona woltów nagle do gardła skoczy.
Już płonie twa koszula, już twoje ciało płonie,
Na niebie złoty neon wybija imię twoje.”

Marek Dutkiewicz (1949) polski autor tekstów piosenek

Źródło: Diamentowa kula z repertuaru zespołu Lombard