
Źródło: Brittany Snow: Nie jestem seksowna https://film.wp.pl/brittany-snow-nie-jestem-seksowna-6024519453934721a, film.wp.pl, 12 marca 2011.
Źródło: Brittany Snow: Nie jestem seksowna https://film.wp.pl/brittany-snow-nie-jestem-seksowna-6024519453934721a, film.wp.pl, 12 marca 2011.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 maja 2010, Przemysł pogardy http://www.rp.pl/artykul/471389_Zaremba__Przemysl_pogardy.html
„Wielu uznanych aktorów grało gejów zanim stali się sławni. Też chcę zagrać homoseksualistę.”
Źródło: celebrityxyz.com https://celebrityxyz.com/actor/jack-kesy
Teatr Syrena. Gwiazdy, premiery, kulisy (1991)
Źródło: s. 67.
Janusz Głowacki w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
O Andrzeju Szczytce
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.
On wytwarza takie ciepło, że chce się dla niego pracować. Poza tym doskonale wie, czego chce i potrafi to sprawnie zrealizować. Konkretnie i szybko. Na planie wszyscy czuli się akceptowani i potrzebni. To naprawdę nieczęsto się zdarza. Linda jest to człowiek o wielkim poczuciu humoru i dystansie do siebie oraz do świata. Jest niewiarygodną osobowością i życzę każdemu aktorowi, żeby mógł pracować tylko z takimi reżyserami. W takiej sytuacji naprawdę nie ma wielkiego znaczenia, jak zostanie odebrany produkt finalny, czyli gotowy film.
o Bogusławie Lindzie.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Edytą Olszówką, jedną z gwiazd komedii „Pół serio”, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2001 https://archiwum.stopklatka.pl/news/rozmowa-z-edyta-olszowka-jedna-z-gwiazd-komedii-pol-serio-150709
w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.
dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (...). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.
o tym, jak został aktorem.
Źródło: Katarzyna Szczczyrek, Aktorzy sceny rzeszowskiej - Grzegorz Pawłowski, „Super Nowości Rzeszów” nr 23, 03 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155453.html
Za podstawową różnicę należy uznać budżet, który oznacza mniej czasu na nakręcenie tego samego materiału. Nie ukrywam, że kocham entuzjazm, z jakim pracuje się w zawrotnym tempie w australijskiej telewizji, co stoi w opozycji do amerykańskich produkcji. Chodzi mi o pewną energię i sposób, w jaki prowadzi ona do końcowego efektu. Zresztą, znowu jestem w Australii, gdzie gram w piątej serii miniserialu Underbelly, co jest niesamowicie ekscytujące.
Źródło: Michał Hernes, Nie zadzierać z Tonym Soprano, stopklatka.pl, 25 kwietnia 2012 http://archiwum.stopklatka.pl/news/nie-zadzierac-z-tonym-soprano,wiecejNewsow,9
Dracula ubrany jest w kostium z epoki wiktoriańskiej, a do tego nosi okularki z niebieskimi szkłami. Właśnie okularki sygnalizują bezczelność Draculi i wnoszą ze sobą energię.
Źródło: „Teatr” 2000, nr 4–6
Ale ja postawiłam na rodzinę. Chciałabym, żeby moje dzieci wspominały dom rodzinny z taką czułością, jak ja swój, w Czeladzi.
Źródło: „Kurier Lubelski”, 28 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/postawilamna.htm
W profesji, w ciężkim pracowaniu, w tym, jak frustrująca a zarazem wspaniała jest ta robota.
Źródło: Łukasz Figielski, Chaplin: Nie chciałam kawy, tylko rolę!, stopklatka.pl, 23 stycznia 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12682
Mój pięcioletni synek wygląda dokładnie jak Andriej Chalimon, czyli filmowy Kola. W którymś filmie obsadziłem też ponoć swojego sobowtóra. A tata – to wiadomo.
Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43020
„Marzenie o byciu aktorką jest bardziej ekscytujące niż bycie jedna z nich.”