Cytaty z książki

Zdążyć przed Panem Bogiem

„(…) i nie było rzeczy ważniejszej, niż żeby ból uspokoił się chociaż na chwilę.”

„Śmierć ludzi ginących w milczeniu jest niczym, bo nic nie pozostawia po sobie, a ci, co strzelają, pozostawiają legendę.”

„W medycynie liczy się każde życie – każda najmniejsza szansa uratowania życia.”

„Dokonanie wyboru między życiem a śmiercią jest ostatnią szansą zachowania godności…”

„Niegodna śmierć jest tylko wtedy, kiedy próbowało się przeżyć cudzym kosztem.”

„Przecież nie piszemy o historii. Piszemy o pamiętaniu.”

„To jest straszna rzecz, kiedy się idzie tak spokojnie na śmierć. To jest znacznie trudniejsze od strzelania. Przecież o wiele łatwiej się umiera strzelając, o wiele łatwiej było umierać nam niż człowiekowi, który idzie do wagonu, a potem jedzie wagonem, a potem kopie sobie dół, a potem rozbiera się do naga… Już to rozumiesz?”

„Amerykański profesor wylądował kiedyś na francuskiej plaży, biegł czterysta czy pięćset metrów pod morderczym ogniem, nie schylając się i nie padając, i był ranny, a teraz uważa, że jak ktoś przebiegnie taką plażę, to może później mówić – „człowiek powinien biec” albo „człowiek powinien strzelać”, albo – „szliście na śmierć jak barany”. Żona profesora dodała, że strzały potrzebne są przyszłym pokoleniom. Śmierć ludzi ginących w milczeniu jest niczym, bo nic nie pozostawia po sobie, a ci, co strzelają, pozostawiają legendę – jej i jej amerykańskim dzieciom.”