Fedra – klasycystyczna tragedia napisana przez Jeana Racine’a w 1677 roku. Treść utworu zaczerpnięta została z mitologii greckiej i opowiada o nieszczęśliwej miłości, jaką tytułowa bohaterka zapałała do własnego pasierba.
„To Wenus sama wpiła się w gadziel ofiary!”
C'est Venus tout entiére a sa proie attachée. (fr.)
Fedra o swoim grzesznym uczuciu do swego pasierba, Hipolita.
Fedra
Źródło: Akt I, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 16, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
Fedra
Źródło: Akt I, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 15, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
„W nieszczęśliwym śmierć grozę niełatwo obudzi…”
Fedra
Źródło: Akt III, scena III http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 36, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
„Serc związkom blask pochodni nie przymnaża ceny.”
Fedra
Źródło: Akt V, scena I http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 56, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
„Zbrodnia lżejsza poprzedza zawżdy ostateczną.”
Fedra
Źródło: Akt IV, scena II http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=36865, wyd. Biblioteka Polska, Warszawa 1924, s. 45, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
