Cytaty z książki

Dziewczyna z pomarańczami

„Czytałem gdzieś, że aż ponad dwadzieścia procent wszystkich kobiet uważa, że zalicza się do zaledwie trzech procent najpiękniejszych kobiet w kraju (…). Nie wiem, ilu ludzi uważa się za należących do tych trzech procent najbrzydszych, ale bycie niezadowolonym ze swojego wyglądu, i to przez całe życie, musi być okropne.”

„(…) zrozumiałem, że nie można ufać niczemu na całym świecie.”

„Tamtą noc na tarasie pamiętałem! Utkwiła mi w szpiku. Zostawiła tatuaż na sercu.”

„Nie miałem prawa wdzierać się w coś, co do nie należy do mnie.”

„Czy wybrałbym życie na Ziemi, mając świadomość, że zostanę nagle od niego oderwany, może w samym środku najszczęśliwszych chwil? Czy też już w punkcie wyjścia podziękowałbym za uczestnictwo w tej bezsensownej zabawie w „dawanie i odbieranie”? Bo przychodzimy na świat tylko raz. Zostajemy wpuszczeni w tę wielką baśń. A potem… Pstryk i skończona bajka!”

„Marzenie o czymś nieprawdopodobnym ma własną nazwę. Nazywamy je nadzieją.”

„Venus to stare słowo oznaczające miłość.”

„Napisałem, że jedną z najbardziej zaraźliwych rzeczy, jakie znam, jest śmiech. Ale zarazić się można również smutkiem. Inaczej jest ze strachem. On nie jest równie zaraźliwy jak śmiech i smutek, to dobrze. Ze strachem jest się niemal całkiem sam na sam.”

„W serdecznym i miłym zaimku „my dwoje” pojawiło się paskudne pęknięcie. Nie mogliśmy już niczego od siebie wymagać, nie mogliśmy dzielić nadziei na czekającą nas przyszłość.”

„Ogromnie boli myśl o chwili, w której nie będzie już następnych dni.”

„Tracę nie tylko świat, tracę nie tylko wszystko i wszystkich, których kocham. Tracę też siebie. Pstryk – i nie ma mnie!”