„Kilka zakrętów dalej byłem już zabłąkany z kretesem. Jedna ze szkół myślenia radzi w takich wypadkach skonsultowanie się z mapą, lecz ja takim ludziom mówię po prostu: „A co, jeśli się nie ma mapy? A co, jeśli ma się tylko mapę Dordogne?” Moja strategia wygląda tak: znajduję samochód albo najbliższy jego ekwiwalent, który wygląda tak, jakby wiedział, dokąd zmierza, i jadę za nim. Rzadko ląduję tam, gdzie zamierzałem, ale za to często ląduję tam, gdzie powinienem być.”

„Przyjaciela nie można znaleźć (…) Nie ma żadnej mapy, która pokaże, gdzie szukać, takiej jak mapy skarbów w pudełkach z płatkami.”

„Mamy mapę wszechświata dla mikrobów, mamy mapę mikroba dla wszechświata.”

„Polska umiera i za kilka lat zniknie z mapy Europy.”

„Mapa i teren to nie to samo.”

„Znamy tylko swoje mapy sytuacji ukryte w naszych głowach, zarchaizowane w pamięci. Przywiązujemy się do nich jak do wyroczni. Uznajemy mapy zapamiętanych wzorców i sytuacji za obowiązującą prawdę, sądzimy że mapy, czyli bardzo zniekształcone, fragmentaryczne kopie są identyczne z rzeczywistością.”

„Jestem człowiekiem, który urodził i wychował się na prowincji, a byłem w takich miejscach, że teraz by mi trudno było odnaleźć je na mapie, ale w nich byłem. I to tylko i wyłącznie dzięki siatkówce.”

„(…) widok gwiazd zawsze mnie rozmarza w równie prosty sposób, jak czarne punkty wyobrażające na mapie miasta i wsie. Dlaczego, powiadam sobie, świetlne punkty na firmamencie miałyby być dla mnie mniej dostępne niż czarne punkty na mapie Francji?”

„Daj młodemu człowiekowi mapę nieba, a odda ci ją jutro… poprawioną.”

„W terenie liczy się mapa, którą masz w głowie.”